Kort

* Start: om 13.05 uur

* Aankomst: om 17.26 uur

* Afstand: 192,6 km (defilé van 6,7 km)

Het parcours:

Dit is een overgangsetappe die vanuit Le Bourg d’Oisans met een lange afdaling begint. Toch is de dertiende rit door de Isère naar de tweede grootste stad in de Auvergne – Rhône-Alpes niet echt een walk in the park. Hoge bergen zitten er niet bij, maar wie de regio kent, weet dat het op en af gaat. En zo komen we aan 1950 hoogtemeters.

Onderweg zijn er drie col(letjes). Na 30,4 km is er eentje van derde categorie, de Côte de Brié die 2400 meter lang is en gemiddeld 6,9 procent omhoog loopt. De moeilijkste hindernis van de dag is de Col de Parménie die categorie 2 meekreeg. Goed voor 5,1 km klimmen. De weg loopt gemiddeld 6,6 procent omhoog. Dan zijn we al bijna 82 km ver in de etappe. Aan de voet van de Côte Saint-André (die niet eens meetelt voor de bergtrui) is er na 101,6 km een tussenspurt. Daar kan Van Aert zijn voorsprong in het klassement om het groen nog wat opdrijven.

De laatste ‘officiële’ hindernis is de Côte de Saint-Romain-en-Gal. 6,5 km lang gaat het omhoog. Het stijgingspercentage is 4,5 procent. Organisator ASO deelde deze col in de derde klasse in.

In de finale loopt het wel nog op, maar dat is in het departement van de Loire en de Rhône eerder normaal dan abnormaal.

Onze sterren:

We gaan ervan uit dat het een groepsspurt wordt in de stad die midden het Massif du Pilat ligt. Er kon een zwaarder parcours worden uitgetekend, richting Sint-Étienne, maar de Tour koos bewust voor de vallei richting Grenoble.

Vandaar dat we Van Aert als driesterren-favoriet aanduiden, al kan het een close finish worden met Jasper Philipsen. In tegenstelling tot Wout van Aert kon de ‘Vlam van Ham’ zich de voorbije dagen wat in de luwte houden. Maakt dit het verschil? Het zou alleszins een goede zaak zijn voor Alpecin-Deceuninck die dan meteen van een geslaagde Tour zou kunnen spreken.

*** Wout van Aert

** Jasper Philipsen, Peter Sagan

* Caleb Ewan, Michael Matthews, Alexander Kristoff

Dit zijn de sleutelmomenten:

Natuurlijk zullen zij die een oogje hebben op de bolletjestrui iets willen ondernemen. Waaronder Simon Geschke die donderdag gedwongen een snipperdagje nam. Vandaag is het net iets gemakkelijker om punten te verdienen dan de voorbije twee dagen in de hoge Alpen, al krijg je amper vier punten voor een colletje van derde categorie.

We krijgen dus een vlucht van de dag. Hoe ver die het uitzingt, hangt ervan af wanneer en wie de controle over het peloton neemt. Verwacht wordt dat de sprintersploegen vol zullen meewerken met Jumbo-Visma.

De laatste twintig kilometer zijn wel niet van de poes. Op dik zeven km van het einde is er nog een knikje naar La Talaudère. Indien er daar zeer hard doorgetrokken wordt, kan het link worden voor zo’n Fabio Jakobsen of Dylan Groenewegen. Voor de twee Nederlanders is dit misschien nog lastiger om te overwinnen dan de rit uiteindelijk te winnen.

De finish in Saint-Étienne ligt op de Rue Claude Verney-Carron. De laatste rechte lijn is 800 meter lang, al zie een sprinter pas de laatste 350 meter de streep liggen. De laatste km is het ook vals plat omhoog.

Dit moet u nog weten:

* Le Bourg d’Oisans is een plaats waar de Tour automatisch dikwijls naar terugkeert. Nu al voor de 23ste keer zelfs. De reden ligt voor de hand: vanuit Le Bourg d’Oisans kan je in dit deel van de Alpen alle kanten uit. In 1966 was Luis Otano de eerste coureur die er ooit won in de Tour. Le Bourg d’Oisans is ook het beginpunt van de recreatieve tocht Marmotte Granfondo Alpes en de Alpe d’Huez 21 die je te voet of met de fiets kunt doen. Ook de Trail de l’Etentard wordt er gehouden.

* Saint-Étienne zit ondertussen al aan 27 Ronden van Frankrijk. 72 jaar geleden won de Fransman Raphaël Geminiani er na een solo. Hij had ongeveer een halve minuut voorsprong op de latere Tourwinnaar, de Zwitser Ferdi Kübler.

* Thomas De Gendt (Lotto-Soudal) is de voorlopig laatste winnaar in Saint-Étienne. Die zaterdag in juli pakte hij een fantastische zege na een finale om duimen en vingers van af te likken. Iederéén zat op het puntje van de stoel. Zowel wij landgenoten, de Fransen die hoopten dat Thibaut Pinot en Julian Alpahilippe de kloof zouden dichten, als de modale wielerfan. Zes seconden voorsprong behield de ‘Schorpioen van Semmerzake’ op de streep.

* Ludo Dierckxsens (Lampre) was in 1999 zijn voorganger. De Kempenaar won op de Cours Fauriel, een van de bekendste boulevards van Saint-Etienne.

* Andere Belgen die er ooit in de Tour wonnen, zijn Stan Ockers (1956), Ferdinand Bracke (1966) en Walter Godefroot (1971).

* De finish ligt dit keer circa vijfhonderd meter van het Stade Geoffroy-Guichard van AS Saint-Étienne. Les Verts tuimelden na een testmatch tegen Auxerre enkele maanden geleden uit Ligue 1.

* Het wordt opnieuw een vrij hete vrijdag met temperaturen die doorlopend flirten met de dertig graden.