“In Ninove flirtte ik met een drieklapper en streed ik voor het eerst opnieuw mee voor de zege. In de Ronde van Wallonië gingen etappes als die met de Muur van Hoei mijn petje te boven. Ik trek me bergop behoorlijk uit de slag, maar een klimmer word ik nooit. De focus lag op de slotetappe met de kasseien als bondgenoot, maar een lekke band speelde me parten. Zonder die pech zat ik dichter vooraan toen ik op tien kilometer van de streep opgehouden werd door een valpartij.” Van Asbroeck zit met zijn team net als Lotto-Soudal verwikkeld in de degradatiestrijd in de World Tour. “In eigen land leeft die strijd meer dan bij ons team. We koersen om te winnen. Indien je goede resultaten boekt, volgen automatisch ook wel de punten. Als renner koers je toch vooral om te winnen. Bij Israel-Premier Tech werd ook al duidelijk gesteld dat een eventuele degradatie geen invloed heeft op de werking van de ploeg. Dat betekent toch een geruststelling voor het personeel en de renners. Pro-continentale teams rijden trouwens ook sowieso een mooie kalender. De grote rittenkoersen zijn ook niet aan mij besteed.”

Einde contract

Van Asbroeck trekt zondag naar de Circuito de Getxo. “In Getxo reed ik nooit eerder. Er breekt nu een drukke periode aan, waardoor er nog amper tijd rest om te trainen wegens de snelle opeenvolging van wedstrijden. Ik heb intussen nood aan een leuke zege. Ik ben einde contract, al houdt me dat nu niet meteen bezig. Ik denk aan eendagskoersen met de GP Scherens in Leuven, de Eurométropole en de Polynormande alvast op de agenda. De conditie is prima en die moet ik nu maar eens verzilveren.”