Balthazar: Een lucifer aan de pomp *****

Was dit weer een voorlopig adieu van Balthazar? Maarten Devoldere brengt Warhaus opnieuw in stelling, en andere Belgische shows staan niet gepland. If so, dan rockte ‘s lands beste livegroep de natie op de best mogelijke manier. Zonder totentrekkerie. Lees hier de volledige recensie

Pixies: De slip vol goesting ****

Black Francis had zijn proper hemd aangetrokken voor het doopfeest van Hear Hear. Na Werchter speelde Pixies ten dans in Kiewit, met een set die meer las als een tweede amendement dan als bisronde. Lees hier de volledige recensie

Editors: Oerdegelijk, maar been there, done that ***

Editors en België, de romance continues. Of toch voor wie in de tent stond. Op Hear Hear dienden Tom Smith en co. als splijtzwam die de massa in twee deelde. Of je stond binnen van je te papillon’en, of je zat buiten op je reet de bonnen op te drinken. Lees hier de volledige recensie

Liam Gallagher: Classico met een brilscore ***

To parka or not to parka. Dat was de vraag bij Liam Gallagher, in een snikhete Marquee – excuseer, de Wah Wah. Imago boven comfort, túúrlijk, bij our kid. Anorak aan, smoel op ‘waddist?’. Gallagher maakte er een Classico van. De brilscore nam je erbij. Lees hier de volledige recensie.

Whispering Sons: Dansen met de duivel ****

Ha, Whispering Sons onder een loeiharde middagzon. Meer contrair verzin je niet. Fenne Kuppens en haar Zonen zweren bij duisternis, maar brachten Hear Hear onder de loden hemel vroeg op kooktemperatuur. Het voordeel van al dat licht: zagen we Kuppens nu láchen? Lees hier de volledige recensie.