Eén mooie overwinning in Eschborn-Frankfurt, verder zoekt Sam Bennett na zijn veel besproken overgang van Deceuninck-Quick-Step naar Bora-Hansgrohe nog altijd naar zijn vorm. Bij de start van de Vuelta denkt hij die min of meer gevonden te hebben. “Mijn vorm is ‘pretty good’”, zo geeft hij aan. “Deze Vuelta wordt mijn eerste grote ronde in twee jaar tijd en dat gemis heb ik lang gevoeld. Maar de voorbije weken is mijn vorm echt gegroeid.”

“Mijn persoonlijke doelen zijn duidelijk: ik wil een rit winnen en vechten voor de puntentrui. Sinds 2018 heb ik een rit gewonnen in elke grote ronde waar ik ben gestart. Die statistiek wil ik in stand houden.”

Bora-Hansgrohe heeft Bennett alvast goed omringd, in een team met klassementsmannen Hindley, Higuita en Kelderman is er nog altijd plaats voor sprintloods Danny Van Poppel, op het voorbije EK nog erg waardevol voor Fabio Jakobsen. Ook landgenoot Ryan Mullen is erbij. “Dat ik hun steun heb, maakt het allemaal veel makkelijker”, aldus Bennett. “Ik weet dat zij me altijd kunnen brengen en hoe vaker je de kans krijgt om te sprinten, hoe groter de kans natuurlijk dat het jouw kant op valt.”

“Precies dat vond ik zo lastig dit seizoen: in deze ploeg heb ik het juiste programma, de juiste fiets en de juiste renners in steun. En tegelijk was ik nooit honderd procent klaar om die kansen te grijpen. Je wil het niet mee maken dat je pas in vorm bent op een moment dat al die gunstige factoren er ineens niet meer zijn. Ik ben heel blij dat ik in de Vuelta nog altijd zo goed omringd ben.”

Bennett heeft zich in thuisbasis Monaco specifiek voorbereid op de hitte die de renners de komende drie weken staat te wachten: “Ik ben natuurlijk een Ier dus de hitte kan me soms wel te pakken krijgen. Maar na de Ronde van Polen – waar het niet heel warm was – heb ik daar specifiek op gewerkt. Ik trainde in Monaca met winterkledij, gewoon om de lichaamstemperatuur omhoog te krijgen. In de sprintetappes zal het wel meevallen, maar ik krijg het moeilijk op steile klimmen bij meer dan veertig graden. Dan voel je echt geen zuchtje wind.”

Bij zijn vorige Vuelta-deelname zorgde de Spaanse zon ook voor een ander probleem: “In 2020 lag de Vuelta heel laat (oktober-november). De zon stond bij de aankomsten al heel laag, waardoor ik niet kon zien waar mijn voorwiel zich bevond ten opzichte van het achterwiel van andere renners. Dat was nogal angstaanjagend, maar nu koersen we vroeger in het jaar en stelt dat probleem zich niet.”

Hoe goed Bennett echt in vorm is, wordt vrijdag mogelijk meteen duidelijk tijdens de ploegentijdrit. Daarin voelt hij zich verantwoordelijk voor de klassementsmannen in de ploeg: “Je kan er de Vuelta niet winnen, maar wel verliezen. Ik hoop op een solide prestatie. In de eerste plaats wil ik daar niemand teleurstellen.”