“We hebben op een heel rustige en mooie manier afscheid kunnen nemen”, zegt Christa (61). “Ik ben zo dankbaar dat ze dicht bij mij was, en dat we nog zoveel tijd samen hebben kunnen doorbrengen.”

In de maanden voor het overlijden had Christa al “in verschillende fases” afscheid genomen. “Toen ze veel dingen begon te vergeten – ze dacht soms dat ik haar zus was – nam ik al langzaamaan afscheid van mijn mama zoals ik haar vroeger kende. Dat was heel moeilijk, maar ik ben blij dat ik alle momenten heb meegemaakt. Ook ’s nachts, want mama lag in de kamer naast de mijne.”

Christa trekt zich dan ook op aan de “heel mooie dagen” die mémé Clara nog heeft kunnen beleven. “Ze heeft in Frankrijk genoten van de zon, omringd door haar achterkleinkinderen. Dat heb ik haar ook nog gezegd: Ik hoop dat ik dat ook mag meemaken, dat ik mijn achterkleinkinderen mag zien opgroeien.”