De vlucht van de dag werd al na een vijftien kilometer gevormd. De Nederlanders Timo De Jong en Tim Marsman, de Brit Robert Scott en de Nieuw-Zeelander James Fouché boksten een maximale voorsprong van 5’45” bij elkaar. “We wilden de koers hardmaken en dus reageerde Florian Vermeersch als eerste”, vertelt De Buyst. Dylan Teuns wipte tot bij Vermeersch, maar het peloton liet niet begaan. De voorsprong smolt wel als sneeuw voor de zon. Silvan Dillier bundelde de krachten met Ludovic Robeet. Een bedrijvige De Buyst anticipeerde met Ward Vanhoof. “Florian, Brent Van Moer, Victor Campenaerts en ik hebben nogal wat cartouches verschoten. Scheurde het peloton, dan waren we altijd zeker dat er minstens één renner van onze ploeg mee was. Bleef alles samen, dan hielden we De Lie achter de hand.”

Op een veertigtal kilometer van het einde tekende Arno Claeys (Team Elevate-Home Solution Soenens) voor een tegenaanval. Claeys raapte Marsman en De Jong op, maar geraakte niet tot bij Scott en Fouché. Ruben Apers (Sport Vlaanderen-Baloise), die knap zesde zou eindigen, kwam ook even piepen. Campenaerts geselde het peloton met verschillende speldenprikken. Finaal draaide het uit op de onvermijdelijke massasprint.

Punten pakken

Punten pakken, blijft de dwingende opdracht voor Lotto Soudal en dat lukt aardig. De Buyst verzamelde in de laatst gereden wedstrijden dichte ereplaatsen. “Vierde in de Tour of Leuven en het Circuit Franco-Belge en nu derde in Zottegem. Dat De Lie wint, is belangrijk. Ik ben content, maar ik zou graag ook nog eens winnen. Of dat binnen de ploeg bespreekbaar is? In de koers spreekt de taal van de benen. Het is wel fijn om nog eens op het podium te staan na een periode met veel blessureleed. Dat ik hier al eens won, speelde ook mee. Ik woon op een vijftiental kilometer van Zottegem en ook dat zorgde voor motivatie en prikkels.”