Tussen hangen en wurgen bereikte Tim Merlier zondag de top van Les Praeres. De apotheose van een hectische week die voor de Belgische kampioen enkel in het teken stond van binnen de tijdslimiet de finish halen. “Ik had zondag voor het eerst echt een slechte dag. Ik kon niet de wattages van de dagen ervoor trappen. En dan was het nog eens koers vanaf de eerste klim. Uiteindelijk geraakte ik nog deftig aan de voet van Les Praeres en dacht ‘ik ben er’. Maar wat was dat vreselijk steil zeg. Het duurde verdorie ellendig lang om boven te geraken. Wie heeft het in zijn hoofd gehaald om ons daar naar boven te sturen?”

Merlier bleef op de rustdag van de fiets en reed dinsdag in spaarstand de tijdrit uit. Woensdag hoopt hij zijn eerste ritzege ooit in de Vuelta te scoren. Met tweevoudig ritwinnaar Sam Bennett (corona) lijkt zijn belangrijkste concurrent verdwenen, maar toch baalt Merlier door diens opgave. “Ik vind het vooral jammer. Enkel wij (Alpecin-Deceuninck) en Trek - Segafredo (voor groene trui Mads Pedersen) willen nog een sprint, dus het zal nog moeilijker worden om die te krijge. Het team van Bennett (BORA - hansgrohe) was de enige ploeg die in Nederland een lijn kon brengen met hun spurttrein. Voor de rest was er enkel chaos. Ik heb er liever zo veel mogelijk sprinters bij, ook voor de dagen nadien in de grupetto. Dit is een domper.”

.