Ik heb dat allemaal zonder manager moeten beslissen. Acht minuten voor het sluiten van de columnistenmarkt nam Ludo Vandewalle telefonisch contact met mij op en verbeterde hij de vergoeding voor deze column: hetzelfde bedrag en dan zou hij mij voortaan drie keer per week een mail sturen waarin uitlegt waarom hij mijn haar heel mooi vindt. Dat trok mij over de streep.

Ja, voetballiefhebbers, het gaat hier over het lelijkste gezicht in het voetbal: Deadline Day. Op sportredacties hangt een sfeer die je ook wel rond een beurscrash waarneemt: totale gekte om je heen en proberen daar enige orde in aan te brengen. Ik neem aan dat deze krant voor de laatste transferweek speciaal een Medewerker Cristiano Ronaldo heeft aangesteld.

Zijn verhaal is het treurigst. Hier de aantekeningen van medewerker Ronaldo: Ronaldo wil hoe dan ook weg. In gesprek met Kubbelbach am Schnatterhause, waar hij materiaalman kan worden. Alles weer op losse schroeven. Ronaldo wil als enige speler in een paarse lederhose spelen. Ronaldo nu in bespreking met een Finse club. De clubs lijken eruit te komen. Alles weer terug bij af. Bleek een ijshockeyclub te zijn. Ronaldo aangeboden aan gemeente Weesp in Nederland, waar hij Hoofd Plantsoendienst kan worden. Ze zoeken iemand die heel hoog kan springen om de onderste takken van bomen te snoeien.

Het zijn vreselijk weken voor Cristiano. Ze maakten documentaires over hem, hij liet in filmpjes zijn wagenpark zien, hij boetseerde een zoon naar zijn fysieke evenbeeld en nu is hij opeens het halve droge brood in de supermarkt dat zelfs voor een kwart van de prijs niet wordt verkocht. Iedereen mocht meekijken naar deze teloorgang.

Dat is voor veel mensen het aantrekkelijke van de afgelopen transferperiode. In een paar dagen tijd – vooral in de laatste 24 uur – wordt beslist wie voor het komende seizoen de zonnekoning van het betaalde voetbal is en wie de gebochelde klokkenluider van een vage club.

Noa Lang – u weet het, ik ben een groot liefhebber – is een kunstenaar. Tijdens de voetbalvakantiemaanden scheet hij het Belgische voetbal keihard in de nek. Ach wat was hij blij dat hij weg kon. Naar een echte Italiaanse club. Wat zou u hem gaan missen. Hij had uw competitie opgeschud. U had mogen genieten van het wonderkind. Heerlijke interviews waren het. Je luisterde of las zijn teksten en snapte gewoon niet dat er zoveel zelfvertrouwen in dat kleine lichaampje paste.

Nu is opeens alles weer anders. Door een blessure en wat vernederende aandacht van vage Engelse clubs is Noa Lang opeens de oetlul van de Belgische competitie. Onder het toeziend oog van iedereen die hij in interviews probeerde te beledigen moet hij nu – als hij volledig is hersteld – gaan laten zien dat hij helemaal verbitterd is. Voor de niet-neutrale kijker wordt dat genieten.

Het draait in de weken voor Deadline Day allemaal om het ego van de voetballers. Clubs lijken nauwelijks een rol te spelen. Waar we met z’n allen naar hebben zitten kijken, is een spel van testosteron-jongens die onderling een gevecht op leven een dood leverden om zich omhoog te knokken in de nieuwe pikorde.

Bij Ajax – sowieso de club met de gekst gierende hoogmoedswaanzin – zitten ze nu, na het verstrijken van de transferperiode, met een mentaal gebroken team. Volgende de laatste tellingen hebben – midden in de lopende competitie – drie spelers geweigerd om te trainen, omdat ze het mentaal niet konden opbrengen.

Antony heeft een week lang alle trainingen overgeslagen. Edson Alvarez kon op de laatste dag nog voor 50 miljoen naar Chelsea en Ajax deed eindelijk, voor het eerst eigenlijk, waar ik al weken op hoopte: het hield de poot stijf en wilde niets weten van een transfer.

Alfred Schreuder, succescoach in Brugge en eigenlijk zelf ook op een lelijke manier vertrokken naar Nederland, zit opeens zonder team. Er zullen jongens met elkaar in de kleedkamer zitten die elkaar wel kunnen doden. Alvarez, die gaat harde schoppen en minachtende blikken krijgen van de aanstormende Ajax-jeugd.

Het lijkt mij ondoenlijk voor veel trainers om dat de komende tijd op te lossen. Hoe zorg je ervoor dat medespelers van Noa Lang weer iets voor die jongen gaan voelen? Hoe zal het publiek reageren op zijn ingeslikte beledigingen? Hoe maak je een team van een groep mensen waarvan de helft eigenlijk liever ergens anders voetbalde?

Hoe krijg je Cristiano Ronaldo zo gek dat hij nog maanden lang bij Manchester United op de bank gaat zitten? Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat lopen. Op jacht zijn naar je zoveel duizendste record en dan naast een verzorger moeten zitten. Voor de neutrale kijker wordt het een prachtig seizoen.