Rode trui: Remco Evenepoel

Groene trui: Mads Pedersen (Den)

Blauwe trui: Jay Vine (Aus)

Witte trui: Remco Evenepoel

Hoe kwam de zege tot stand?

Rigoberto Uran was de sterkste van een kopgroep van dertien, ook al had de Colombiaan pas de laatste kilometer uitzicht op ritwinst. Het werd een fantastische strijd voor de dagzege. Hij sloop naar het wiel van de immens taaie Jesús Herrada en was uiteindelijk de sterkste. Quentin Pacher was zo ontgoocheld dat hij aan het historische klooster niet won, dat de Fransman van Groupama-FDJ zowaar ging wenen.

Die finale begon met de ongeduldige Lawson Craddock die op 4 km van de finish nog 22 seconden voorsprong had, maar de Texaan is net iets te beperkt bergop. Uiteindelijk zou hij voor al zijn spierballengerol de prijs van de strijdlust krijgen.

Net als zondag op de Sierra Nevada kon de Amerikaan zich opnieuw niet bedwingen en ging tot drie keer toe voorin rijden. Op 18 km van de finish beantwoordden Pacher en Jungels de aanval van de pion van Israel-Premier Tech die voor de slotklim absoluut uit die te grote vluchtersgroep weg wou zijn.

Die groep begon met een zevental minuten aan de beklimming naar de finish. In het peloton verzamelden Ineos-Grenadiers en Movistar zich voorin aan de voet van de slotklim maar Quick-Step Alpha Vinyl was bij de pinken. Vooral Van Wilder en Vervaeke gingen mee het verkeer regelen voor Remco Evenepoel.

Maar wat ging daar dan aan vooraf? Zoals verwacht kregen we een zeer snel aanvangsuur. Uiteindelijk lag de Quentin Pacher (Groupama-FDJ) aan de basis van de juiste vlucht die na veertig kilometer vorm kreeg. Hij kreeg eerst Bob Jungels mee en daarna sloten ook Pachers landgenoten Simon Guglielmi, Clément Champoussin, Kenny Elissonde, Rigoberto Uran, Lawson Craddock, Mark Soler, Gino Mäder en Jesús Herrada mee.

De alomtegenwoordige Fred Wright, Alessandro De Marchi en Elie Gesbert konden nog aansluiten. Waardoor er dertien vooruit reden. Na 53 km was de voorsprong slechts 40 seconden, maar het controlerende Quick-Step Alpha Vinyl liet de vlucht van de dag dan maar betijen. Op 53 km van de finish was de voorsprong 7’15”. Rigoberto Uran was voorin de gevaarlijkste klant want na Tomares van dinsdag stond hij op 14’56” van Evenepoel, goed voor een twaalfde plaats.

De vluchters talmden niet want op een parcours dat doorlopend op en af gingen reden ze de eerste twee uur aan een gemiddelde van 47,3 kilometer per uur.

Fred Wright won de tussenspurt van de dag. In het puntenklassement staat de Brit van Bahrain Victorious ondertussen tweede achter de ongenaakbare Mads Pedersen.

Wat deden de favorieten?

Remco Evenepoel is een dag dichter bij Madrid. Hij had niet de minste moeite om Enric Mas op 2’01” te houden. Hij liep als veertiende binnen, met de Mallorcaan in zijn spoor.

Remco Evenepoel hield Mas op de slotklim scherp in de gaten en ging met zijn ex-ploegmaat voorop rijden. Op 1,8 km van het einde sloop João Almeida dichterbij en zette direct door. De leider liet de Portugees wat voorop rijden.

Juan Ayuso kwam vroeg in de rit ten val en vroeg even assistentie van de wedstrijddokter, maar kon gemakkelijk zijn plaats opnieuw innemen in het peloton. De jongste van deze Vuelta bezeerde daarbij zijn enkel en knie licht. Uiteindelijk zou hij twee seconden verliezen ten opzichte van de nieuwe top-twee Evenepoel-Mas. Ayuso staat derde op een kleine vijf minuten (4’51”).

Rigoberto Uran deed een zaakje door in de juiste vlucht te zitten. Hij streed zich in Extremadura de top-tien binnen en staat nu negende op 9’33”. Maar met zijn ritwinst in Tentudía veegde hij vooral voor zijn werkgever EF Education-EasyPost in deze Vuelta tout court de nul weg. Voor Uran was het na twee ritzeges in de Giro (2013 en 2014) en de Tourwinst in 2017 zijn vierde dagwinst in een grote ronde. En daarmee krikte deze zakenman-ronderenner zijn populariteit in eigen land opnieuw op. Uiteindelijk was het al drie jaar geleden dat na Sergio Higuita een Colombiaan in de Vuelta won.

Wat deden de Belgen?

In de vlucht van de dag schitterden ze door afwezigheid. Ook al ondernam Thomas De Gendt helemaal in het begin van de rit een poging, maar dat deed zo ongeveer een kwart van het peloton. Al zat voor hetzelfde geld Lionel Taminiaux er wel bij, want de Waal van de broers Roodhooft haakte af toen Alessandro De Marchi, Fred Wright en Elie Gesbert aan hun inspanning begonnen om met succes naar de tien leiders te rijden.

Verder nog iets dat u moet weten?

* Drie renners kwamen niet aan de start. Al heel vroeg ‘s ochtends werd duidelijk dat Primoz Roglic te geblesseerd was na de val van Tomares om verder te koersen. Daarbij kwam nog dat Filippo Conca positief testte op Covid. Een dag na zijn ploeggenoot Maxim van Gils zodat Lotto-Soudal verder moest met Thomas De Gendt, Cedric Beullens en Kamil Malecki.

* Rein Taaramäe stapte al snel ziekjes af in deze rit. Eodat ook Intermarché – Wanty Gobert met Jan Bakelants, klassementsrenner Louis Meintjes en de Deen Julius Johansen tot drie elementen was herleid. De Estlander won vorig jaar een rit op de Picón Blanco en was ook twee dagen leider.

* Kaden Groves kwam in de bevoorrading ten val. De Australische dagwinnaar van Cabo de Gata bleef een tijdje zitten met een pijnlijke grimas. Vooral zijn linkerknie en -schouder waren geraakt, maar uiteindelijk zette hij na een check van de wedstrijddokter de weg verder. In Madrid kan hij nog dé tegenspeler worden van Belgisch kampioen Tim Merlier.

* Alexey Lutsenko vierde zijn dertigste verjaardag op de fiets. Op de tweede rustdag werd de Kazach van Astana-Qazastan ook al vader van een zoontje.

1. Rigoberto Uran (Col/EF Education-EasyPost) de 162,3 km in 3u42:28

(gem. 43,773 km/u)

2. Quentin Pacher (Fra)

3. Jesus Herrada (Spa) op 0:02

4. Marc Soler (Spa) 0:15

5. Kenny Elissonde (Fra) 0:26

6. Clément Champoussin (Fra) 0:29

7. Alessandri De Marchi (Ita) 0:46

8. Bob Jungels (Lux) 0:55

9. Elie Gesbert (Fra) 1:09

10. Lawson Craddock (VSt) 1:30

...

14. Remco Evenepoel (Bel) 5:11

15. Enric Mas (ESP) Movistar Team

16. Juan Ayuso (ESP) UAE Team Emirates 5:13