Glory Monday bezit een Spaans paspoort, maar geeft moeiteloos in het Nederlands interviews. “Ik verblijf al acht jaar in België”, zegt de aanvaller uit De Pinte. “Ik begon in Sevilla te voetballen bij Real Betis, maar werd vooral opgeleid bij Atletico Madrid, dat nog steeds mijn favoriete club is. Ik schopte het er tot de C-ploeg. In 2014 trok ik naar Temse, dat toen op het niveau van tweede afdeling speelde. Nadien trok ik via een passage bij RC Gent naar Merelbeke, waar ik een titel vierde. Ik onderging toen evenwel een knieoperatie en vreesde dat de overgang naar tweede afdeling in die optiek te hoog gegrepen was. Daarom koos ik voor Lebbeke.”

In zijn derde seizoen bij Lebbeke vierde Glory Monday op de valreep een nieuwe promotie via de eindronde, waardoor de club uit de Koning Albert I-straat plots een niveau hoger speelt. “We bereikten een puntentotaal waarmee je doorgaans altijd de titel verovert, maar we botsten in de titelstrijd op een superieur Oostkamp, dat werkelijk geen enkele steek liet vallen. In de openingsmatch van dit seizoen verloren we onverdiend met 0-1 van Berchem. Daarom was het belangrijk dat we op Pepingen-Halle konden aanknopen met een zege. Zo krikten we het vertrouwen op. Het gaf me uiteraard ook een uitstekend gevoel dat ik twee keer kon scoren.”

Lat liever hoog

Als promovendus lijkt het behoud afdwingen de enige boodschap, maar dat is buiten de waard gerekend van de ambitieuze goalgetter. “Ik mik op de top vijf. Ik ben iemand die de lat liever hoog legt. In de eerste twee matchen waren we alvast nooit de mindere. Alles lijkt me mogelijk in onze reeks. Lebbeke is een familiale club waar ik een warm gevoel ervaar. De voorzitter is ambitieus, maar toch wordt er nooit ongezonde druk gezet op de spelersgroep.”