Jaan Larivière begon bij Oud-Heverlee te spelen en mocht al op zijn 14de van de eerste ploeg van OHL proeven. Een knieblessure op zijn 19de voerde hem naar Herent in derde provinciale, waar zijn vrienden speelden. Daarna volgden Betekom, Woluwe-Zaventem, Heist, Betekom en Wijgmaal. Hij is nu aan zijn vierde jaar bij geel-blauw toe.

“Ik voel hier enorm veel vertrouwen. Zet daar onze geweldige vriendengroep bij en dan heb je de redenen waarom ik de jongste seizoenen in Herent opnieuw een goed niveau haal. Ook aan de staf had ik enorm veel”, opent de doelpuntenmaker.

“We wisten op voorhand dat het moeilijk zou worden. Dat bleek ook uit hun furieuze start. Een misverstand bracht hen op 1-0. Twee minuten later kregen we een terechte penalty. De doelman pakte die, gelukkig was Neukermans goed gevolgd en scoorde hij de 1-1 in de rebound.”

Afstandsschot

“Ook zij kregen een elfmeter, doelman Seynaeve pakte die net niet. De 2-1 aan de rust was verdiend voor Humbeek. Ik speelde mijn zwakste helft van deze campagne. Ik nam na de rust mijn verantwoordelijkheid, met dank aan de ploegmaats. We speelden een sterke tweede helft, waarin ik de 2-2 met een mooi afstandsschot kon maken.”

“We waren blij met het punt achteraf, maar er zat zeker meer in, al verdiende Humbeek ook een punt met één helft voor hen en ééntje voor ons én mooi voetbal langs beide kanten. Dit is voor mij wel de grote titelfavoriet, dus 2-2 is een heel goed resultaat, zeker na onze start met 0 op 6. Jammer, in die twee matchen waren we telkens beter. Voor hetzelfde geld hebben we 7 op 9 tegen terams uit de top zes.”