Veelzijdig. Het is niet zelden hoe het acteerwerk van Theron beschreven wordt. De actrice die opgroeide in Zuid-Afrika schittert al zo’n 30 jaar in de meest uiteenlopende films, denk aan haar Oscar voor ‘Beste Actrice’ toen ze de huiveringwekkende seriemoordenaar Aileen Wuormos neerzette in Monster of aan Tully, waarin ze een uitgebluste moeder speelt. Tegelijkertijd draagt ze actiefilms als Atomic Blonde en Max Max: Fury Road.

En dat alles aan een ongelofelijk sneltempo: sinds 1996 heeft de actrice quasi elk jaar in een film geacteerd of zelf achter de schermen op een set gestaan. Want Theron is ook producer van tientallen films. Dat de cast en crew van The Old Guard voor 85 procent uit vrouwen bestaat, is niet toevallig.

(lees verder onder de foto)

“Neukbaar”

Theron is niet alleen producer uit passie voor het vak, maar ook uit frustratie, zo vertelt ze in het interview. Het is een manier om controle uit te oefenen. “Geen invloed hebben op de manier waarop je gekleed bent of hoe je eruit moet zien voor een film, is een van de vele factoren die er achter de schermen toe bijdragen dat vooral vrouwen een gevoel van machteloosheid kennen”, zegt Theron. “Het heeft me jarenlang geïrriteerd. Als een man ervoor zorgt dat je voor zijn neus een fitting moet doen … Dat soort dingen, dat is kleinerend. Ik herinner me één regisseur in het bijzonder, hij bleef me maar kleren brengen, outfit na outfit moest ik passen. Het was duidelijk dat ik er zo neukbaar mogelijk moest uitzien. Toen ik begon als actrice was dat een beetje de norm.”

Dat ze daar zelf iets aan kan veranderen, daar gaat Theron niet licht over. “Ik wil omgevingen creëren die aanvoelen alsof het de omgeving is waarin ik dertig jaar geleden wilde staan.”

Moederschap

De actrice zegt dat ze nog moeilijk uit het lood te slaan is op het gebied van werk. “Ik doe het al zo lang. Ik weet hoe het werkt, ik kan het.” Maar het moederschap, dat is een ander paar mouwen. Theron is bewust alleenstaande moeder van twee dochters: Jackson is 10 jaar oud, August is er 7. “Het zijn de ‘moederdingen’ die me kunnen destabiliseren. “Ik ben niet in Amerika opgegroeid”, zegt ze. “Ik merk dat ik nog altijd mijn hoofd boven water moet proberen houden op het vlak van school en examens. Mijn opleiding was zo anders dan die van mijn kinderen in Amerika. Maar ik heb heel veel geluk met vriendinnen en andere moeders op school die me er op tijd aan herinneren dat er iets belangrijks staat te gebeuren.”