Waar hebben we nu met zijn allen twee dagen naar zitten kijken? Van de ultieme blamage van de lege handen maandag naar het ultieme akkoord, twee dagen later, op basis van wat maandag al op tafel lag. Op twee dagen tijd is er niets veranderd. Op twee dagen tijd is alles veranderd.

LEES OOK. CD&V-voorzitter Mahdi plooit dan toch: “We pakken onze verantwoordelijkheid en alle shit die daar allicht bij hoort”

Er is in de eerste plaats een spectaculaire stunt uitgevoerd, waarmee CD&V-voorzitter Sammy Mahdi zowel zichzelf als zijn partij in de kijker en uit de rode cijfers wilde werken. De boodschap moest duidelijk zijn: met de nieuwe CD&V valt niet langer te sollen. De kinderbijslag was een evident front, in de strijd om dé gezinspartij te zijn. De Vlaamse regering was een evident slagveld, met haar door CD&V slecht onderhandeld regeerakkoord. Mahdi was daarmee de zoveelste voorzitter die een regering enkel als een instrument voor partijprofilering zag, een evolutie die al langer zorgen baart. De slagkracht van een regering, de verstandhouding met coalitiepartners, het gevoerde beleid… het is allemaal collateral damage.

We zaten tegelijk naar een al even spectaculaire crash te kijken. Achter de schermen woedde bij CD&V een machtsstrijd, tussen kamikaze Mahdi en zijn belangrijkste Vlaamse minister Hilde Crevits. Die laatste is zelf mee verantwoordelijk voor het erbarmelijk onderhandelde regeerakkoord en de slechte peilingen. Maar ze deed Mahdi wel pijnlijk in het zand bijten. De geloofwaardigheid van partij en voorzitter, de verstandhouding binnen de partij… het is allemaal collateral damage. Eigenlijk is CD&V vandaag een partij op zijn kop: de voorzitter gedraagt zich als schaduwminister, de minister is, opnieuw, schaduwvoorzitter in het diepst van haar gedachten. Samen rijden ze elkaar de vernieling in.

We zaten ook naar het definitieve einde van de Vlaamse regering te kijken. N-VA kan opgelucht ademhalen, de vernedering van maandag is gewroken. Maar de verstandhouding ligt nu helemaal aan diggelen, regeringsleider Jan Jambon kon opnieuw niet overtuigen en het wordt strompelen naar de eindmeet. Alleen Open VLD kan een lichtpuntje zien: Bart De Wever heeft zijn telefoon nog eens opgenomen voor een liberaal.

Een beschadigde CD&V met een beschadigde voorzitter in een beschadigde regering met een beschadigde regeringsleider. En dat allemaal op twee dagen tijd. Na het akkoord werd er opnieuw met de snelheid van het licht triomfantelijk getweet. Alsof er ergens winnaars te bespeuren waren. Nee, splinterbommen leveren alleen brokstukken op.