Net als de voorbije jaren, zijn de Amerikaanse wereldbekerwedstrijden ook nu weer een doorn in het oog van de teams en de renners: een noodzakelijk kwaad en een verlieslatende operatie. Bondscoach Sven Vanthourenhout maakte gisteren aan alle renners die de selectie voor de wereldbekercrossen in Waterloo (9/10) en Fayetteville (16/10) haalden bekend dat ze hun koffers mogen pakken voor een trip naar Amerika. Normaal gesproken doet hij dat de maandag vooraf, maar om de renners iets meer tijd te geven om hun verre trip te plannen, licht hij hen voor deze crossen steevast wat vroeger in. Eli Iserbyt, Michael Vanthourenhout, Laurens Sweeck, Daan Soete, Toon Vandenbosch en Vincent Baestaens horen bij de beste acht Belgische renners op de UCI ranking en waren al zeker van een startbewijs. Niels Vandeputte, Tom Meeusen, Thijs Aerts en Lander Loockx kregen een wild card en Thibau Nys en Joran Wyseure reizen als beloftes af. Bij de dames wordt er collectief gepast voor de trip.

Met Eli Iserbyt en Michael Vanthourenhout en Denise Betsema en Fem van Empel, heeft Pauwels Sauzen – Bingoal behoorlijk wat winstkansen in de VS. “We sturen ook nog vier mensen van onze entourage mee”, legt algemeen manager Jurgen Mettepenningen uit. “Woensdag vertrekken de medewerkers zodat alles klaar staat als de renners donderdag toekomen. Wij betalen als ploeg de reis voor de omkadering. De renners betalen hun deel. Elke renner draagt dus 1/8ste van de kosten bij, maar dan is alles wel voor hen geregeld. Als ploeg verdienen wij er niets aan want het prijzengeld gaat naar de renners. Ik schat dat we zo’n 4.500 euro per persoon kwijt zijn aan de reis, dus als team loopt het kostenplaatje op tot zo’n 20.000 euro. We willen die crossen echt graag rijden omdat we klassementsambities hebben in de wereldbeker, maar of het veldrijden hier beter van wordt, durf ik te betwijfelen.”

Alpecin – Deceuninck/Crelan – Fristads/777 vaardigt met Sweeck, Vandenbosch, Vandeputte, Wyseure, Alvarado, Bakker, Van der Heijden en Worst acht renners en rensters af in Waterloo en Fayetteville. Sommigen zijn al eerder ter plaatse, de meeste vliegen dinsdag gezamenlijk naar de VS. “Wij treffen een regeling met de renners zodat het voor hen een nuloperatie is”, legt crosscoördinator Thomas Sneyers uit. “De ploeg betaalt de hele trip voor de atleten en de omkadering. Samen zo’n 40.000 euro. Daar tegenover staat dat de prijzengelden wel terug naar het team vloeien. Zo voorkomen we dat renners met een kater achterblijven als ze ginder bijvoorbeeld twee keer materiaalpech zouden hebben. Als ploeg willen we ginder aanwezig zijn, maar voor onze partners zijn dit niet bepaald de meest interessante wedstrijden. Ik denk niet dat ik een groot geheim onthul als ik zeg dat er niemand van wakker zou liggen als die wedstrijden volgend jaar niet meer op de kalender staan. Ik denk dat we onze sport ook een internationaler karakter kunnen geven door wedstrijden dichter bij huis te houden. Waarom is er bijvoorbeeld geen cross in Zwitserland, een land dat in het verleden wel een aantal toppers in huis had?”

Misschien nog het meest opvallende aan het hele verhaal is dat er straks geen enkele Belgische vrouw de oversteek maakt. Eén voor een pasten ze. In het geval van dertienvoudig Belgisch kampioene Sanne Cant een louter sportieve keuze. “Ik verteer die tijdsverschillen niet zo goed. Dat maakt dat ik ginder geen resultaten rijd, maar ook als ik terug kom ben ik slecht. Vorig jaar was ik in de VS 19de, 25ste en 14de. Dat motiveert niet bepaald om terug te gaan (lacht)”, besluit Cant.

Tom Meeusen kreeg vrijdagochtend het nieuws dat hij ‘mag’ gaan. Dat betekent dat hij in allerijl samen met zijn team Deschacht – Hens – Maes zijn reis en verblijf nog moest beginnen plannen. “Daan Soete was al zeker en met Lander Loockx erbij zijn we met drie”, legt Meeusen uit. “Dat maakt het handig om onderling nog wat dingen te regelen. Voor mij is dit een kans die ik niet kan laten schieten. Als ik nu afzeg, verklein ik mijn kans om de wereldbekers te mogen rijden die dichterbij huis zijn. Bovendien dreig ik als ik geen resultaten haal, straks ook op de derde of vierde rij te moeten starten in crossen zoals Loenhout of Baal, waar ik dan mijn kansen hypothekeer om een prijs te rijden.”