De bezoekers worden ontvangen door twee vuisten in gips vastgebonden met een versleten lederen riem, een verwijzing naar de familiegeschiedenis van artieste Sabrina Belouaar. “Mijn vader is toen hij vanuit Algerije kwam voor zijn eerste baan in Frankrijk terechtgekomen in een riemenfabriek. Hij hoopte een beter leven te vinden, maar moest uiteindelijk de broeksriem aanhalen”, aldus de Frans-Algerijnse vrouw aan staatssecretaris belast met Wetenschapsbeleid Thomas Dermine, die de expo donderdag bezocht.

“Oxalá” is nochtans een uitdrukking van hoop in het Portugees, afgeleid van het Arabische “Insjallah”. De term is het resultaat van eeuwen van integratie en weerspiegelt een idee van een toekomst die zich opbouwt. Het thema is aanwezig in de beelden, schilderijen, video’s en installaties van de expo. Bedoeling van de werken is een kritische laag toe te voegen, in plaats van de geschiedenis uit te roeien of zich ervan los te maken. Zo bracht John K. Cobra een laag rubber aan op een Afrikaans masker en toont Katia Kameli een foto van het bevrijdingsmonument in Algiers bedekt door een sarcofaag.

De expo “nodigt uit om na te denken over een Europa vol hoop en perspectief, maar ook angst”, aldus Thomas Dermine tijdens zijn bezoek. “Het grote gevaar vandaag is om een positieve verdediging van de minderheden - wat soms misprijzend ‘wokers’ wordt genoemd - te plaatsen tegenover een diepe gehechtheid aan een de facto gelijkheid. Men kan resoluut aan beide kanten staan en musea moeten mee de geesten openen.”

Naast de expo vinden in het kader van Europa Oxalá ook ontmoetingen en debatten plaats met de artiesten, net als filmvoorstellingen en muzikale vertoningen.