Voor netbeheerder Infrabel hangt er veel af van de lopende begrotingsgesprekken. Dat beseft ook bevoegd minister Georges Gilkinet. Die liet in aanloop van de gesprekken alvast optekenen: “money-time voor de trein”. Maar in tijden van economische crisis zal het moeilijk zijn om voor de volgende tien jaar zo’n 4 miljard extra los te weken.

Nochtans is dat budget nodig om het uitgestippelde tienjarenplan van de spoorwegen aan te houden. En komt dat budget er niet, dan dreigt er zo’n 400 kilometer aan reizigerslijnen in Vlaanderen te verdwijnen. Ter vergelijking, dat is ongeveer een kwart van de lijnen in Vlaanderen. Vanzelfsprekend gaat het dan niet om de drukke lijnen tussen Antwerpen, Brussel en Gent. Maar wel om de minder drukke lijnen in de periferie. Reizigersorganisatie TreinTramBus huivert bij dergelijke denkoefeningen. “Ik denk niet dat er op dit moment nog een lijn in Vlaanderen ligt die niet gebruikt wordt”, zegt woordvoerder Peter Meukens. “Als er sprake is van 400 kilometer dan is dat bijzonder veel en dan staan we verder van de modal shift dan ooit. Iedereen die naar de files kijkt, kan alleen maar vaststellen dat er geen meter spoor mag verdwijnen.”

De economische lijnen richting de havens van Antwerpen, Zeebrugge en Gent lijken wel gespaard. Geen enkele partij wil het risico lopen dat er straks minder goederentreinen op het spoor zitten en meer vrachtwagens op de baan.

Dat er nu extra geld moet bijkomen, is vooral een erfenis uit het verleden, zegt ook TreinTramBus. “De spoorwegen hebben de laatste jaren heel wat inspanningen moeten doen. Er is tot op het bot bespaard. Maar dat bekoop je uiteindelijk nadien. Elke investering die in het verleden niet is gebeurd, dringt zich nu weer op”, zegt Meukens. “Gilkinet geeft wel de indruk dat hij daar bewust mee bezig is en op lange termijn bezig is met het spoor. Dat geeft alleszins vertrouwen.”