Bij de stichting van België werd gekozen voor een tweekamerstelsel met een Kamer van Volksvertegenwoordigers en een Senaat. Sinds de oprichting staat de Senaat ter discussie en zoekt de politiek naar een zinvolle en duurzame invulling voor de tweede kamer. Bij de laatste hervorming van 2014 werd de Senaat omgevormd tot een ‘deelstatenkamer’, een assemblee waarin vertegenwoordigers van de deelstaatparlementen met elkaar in dialoog kunnen treden en zich onder meer over grondwetsherzieningen buigen.

N-VA heeft vragen bij het kostenplaatje van de Senaat, 39 miljoen in het werkjaar 2020, ondanks die uiterst beperkte rol. “Met deze bevoegdheden en dit takenpakket biedt de Senaat geen enkele meerwaarde. Meer nog, ik stel vast dat vele partijen de Senaat gebruiken om deelstatelijke bevoegdheden toch op het federale niveau te agenderen”, vindt N-VA-fractieleider Karl Vanlouwe.

Hij wijst erop dat ook andere politieke partijen regelmatig voorstellen lanceren over de toekomst van de Senaat. Stephanie D’Hose (Open VLD) riep afgelopen januari nog op tot afschaffing van de instelling waarvan zij de huidige voorzitter is. Ook de federale regering kondigde in de marge van haar laatste begrotingsakkoord van 11 oktober 2022 aan te zullen reflecteren over een afbouwscenario van de Senaat.

De N-VA vreest echter dat dit opnieuw zal leiden tot uitstel. “Het enige mogelijke afbouwscenario voor de Senaat is de afschaffing ervan. Dat is de grootste besparing”, stelt de partij. “Het is nu tijd voor de andere partijen in de Senaat om kleur te bekennen en ons voorstel te steunen.”

Voor Vanlouwe moet de overheid in deze tijden van energiecrisis en torenhoge inflatie “meer dan ooit als een spaarzame huisvader omspringen met beschikbare middelen. Een afschaffing van de Senaat is een sterk signaal aan de burgers: ook de politiek moet besparen”, besluit de N-VA-fractieleider.