De 24-jarige Peeters begon te voetballen bij het toenmalige Olympia Wespelaar. Rond zijn elfde verhuisde de knaap naar FC Herent, waar hij intussen aan zijn dertiende campagne bezig is en aan zijn zesde seizoen in de eerste ploeg.

“Qua positie maakte ik een vreemde evolutie door”, zegt de verdediger, die tegenwoordig in Antwerpen woont. “Ik speelde vroeger altijd centraal op het middenveld, als de meer aanvallende middenvelder. Bij mijn eerste seizoen in de A-ploeg was dat ook nog het geval, maar dan ben ik een rij naar achter geschoven. Sindsdien stond ik altijd centraal achteraan, tot ik dit seizoen naar de flank verhuisde, zodat ik buiten het defensieve ook aanvallend mijn gewicht in de schaal kan werpen.”

Voorlopig verloopt het nieuwe avontuur in eerste provinciale nog vrij stroef voor Herent en Peeters. Pas vorige week konden ze hun eerste zege van het seizoen laten optekenen. “Toch spelen en combineren we vaak prima. Alleen op bezoek bij Fenixx, dat voorlopig tweede staat, lagen we wat onder, maar haalden we een 1-1 binnen. We scoren, maar niet genoeg. De voorbije thuiszege gaf ons een flinke boost en vertrouwen voor wat nog moet komen, om te beginnen het bezoek aan leider Bierbeek.”

Eigen spel spelen

In Bierbeek kan Herent zaterdagavond op papier alleen maar winnen, zo lijkt het. “We hebben niets te verliezen, kunnen enkel stunten. Voetballend loopt het eigenlijk best goed bij ons. We moeten ons spel niet vaak aanpassen aan de tegenstander, het omgekeerde is eerder waar. Het geeft toch een fijn gevoel om als promovendus je spel verder te kunnen blijven volgen.”

Toch merkt Peeters ook verschillen op tussen tweede en eerste provinciale. “Na ons kampioenenjaar moeten we nu over de hele match geconcentreerder spelen. In vergelijking met ons avontuur in eerste provinciale enkele jaren geleden, toen we allemaal jonge kerels waren, zijn we nu toch iets volwassener. Het jeugdig enthousiasme is er nog, maar het realisme is nu ook aanwezig. Ons doel is om naar de linkerkolom op te schuiven. Liefst van al winnen we in Bierbeek, maar met een puntje zouden we evenmin een slechte zaak doen.”