Goed timen, je moet het Fabio Van den Bossche en de Nederlander Yoeri Havik niet leren. Het duo begon vandaag als leider aan de afsluitende dag van de Gentse Zesdaagse. Het duo nam gisterenavond die positie over van Robbe Ghys en Lindsay De Vylder. Al beloofde het nog bijzonder spannend te worden in het Kuipke.

Niet alleen het leidersduo trok alle aandacht naar zich toe. Iljo Keisse nam vandaag afscheid van zijn Zesdaagse. De Keizer liet zijn Kuipke ook nog eens kirren van geluk. Keisse gooide zijn wiel in zijn laatste dernyrace als eerste over de finish. Het publiek werd gek.

Met nog vier ploegen die voor de eindzege streden, beloofde de afsluitende ploegkoers nog bijzonder spannend te worden. Ondertussen hadden Robbe Ghys en Lindsay De Vylder de leiding terug heroverd. Het Belgische duo aasde in Gent op de eindzege, en zette daarvoor ook alles op alles.

Het duo hield na een spannend slot stand en mocht zich zo tot keizers van het Kuipke kronen. Voor Robbe Ghys is het na vorig jaar en 2019 al zijn derde zege in Gent. Toen reed hij aan de zijde van huidig bondscoach Kenny De Ketele.

Emotioneel afscheid van Keisse

Ook Iljo Keisse mengde zich in de ploegkoers nog voor de zege. Hij kwam zelfs even aan de leiding aan de zijde van Jasper De Buyst. Uiteindelijk moest de 39-jarige Gentenaar bij zijn afscheid vrede nemen met de derde plek.

De Keizer van het Kuipke had daarvoor al een emotioneel eerbetoon gekregen van zijn collega’s en het Gentse publiek. Het zorgde zelfs voor een traantje bij Keisse. “Ik wil iedereen bedanken die me steunde in mijn carrière. Het is hier allemaal in ‘t Kuipke begonnen voor mij. Zo’n dertig jaar geleden zat ik hier als kind in de bocht te kijken naar wat er gebeurde op de piste. Het bracht me aan het dromen om ook zesdaagserenner te worden. Ik heb een redelijk lange weg afgelegd om er te geraken. In 2001 was het zover. Ik reed mijn eerste Zesdaagse van Gent bij de profs. Ik werd daarin allerlaatste op veertig ronden. Maar dat was geen probleem. Ik was hier om te leren.”

“Daarna ging het allemaal heel snel. In 2005 was er mijn eerste winst. Een droom die in vervulling ging. Daarop ging het nog sneller. Ik kon de zesdaagse zelfs domineren. Ik legde me soms wel te veel druk op de schouders. Het publiek heeft altijd achter mij gestaan. Ik moet hen daarvoor bedanken. Het was altijd fantastisch. Ik heb mijn best gedaan om zo veel mogelijk terug te geven. De laatste jaren was dat iets moeilijker geworden. Bedankt voor alles.” (belga)