Voor we de afterparty in De Karper induiken, nemen we nog even de tijd voor een rustige babbel met Jasper De Buyst. “We hebben de Gentse Zesdaagse niet verloren. Twee duo’s waren veel sterker en dan moet je tevreden zijn met het hoogst haalbare. Ik heb ongelooflijk genoten van de sfeer. Dit was een fantastische week. Met Iljo mogen rijden was een heel grote eer. We hebben de voorbije week weinig tegen elkaar gezegd. Een blik volstaat om te weten wat we moeten doen of net niet moeten doen. Iljo en ik zijn wegrenners met een liefde voor de piste én ’t Kuipke.”

“Opboksen tegen jonge explosieve kerels als De Vylder, Ghys, Van Den Bossche, Pollefliet, Van Den Brande, Dens en Hesters kunnen we niet. Dat zijn specialisten. In de spurten komen we tekort en in de chronoritten zijn we niets meer dan figuranten. De concurrentie sprokkelde met de glimlach punten in alle wedstrijdonderdelen en bouwde zo snel een duidelijke voorsprong uit. De Iljo van tien jaar geleden en de Jasper van vijf jaar geleden hadden kunnen meestrijden met gelijke wapens, maar dat was nu niet het geval.”

“De beleving in deze zesdaagse was zo mooi dat het nog moeilijk te evenaren zal zijn. Jaren heb ik tegen Iljo gestreden in ’t Kuipke. Toen Iljo in 2005 een eerste keer de Gentse Zesdaagse won, plakte ik aan de balustrade als supporter. Keisse zal gemist worden”, besluit De Buyst het gesprek.

Afterparty

Als haringen in een ton op elkaar geplakt bij Ronie en Drieka in De Karper. Over vele landsgrenzen heen een verbroedering zonder regels. De jonge Deen Julius Johansen kijkt zich de ogen uit. Vlaamse en Nederlandse schlagers passeren de revue. Johansen wiegt heen en weer. Al wat naam en faam heeft in het pistewereldje (van Lindsay De Vylder en Robbe Ghys was er nog geen spoor toen wij vertrokken) tekende present. Milan Van den Haute en Jasper Bertels, winnaars van de AVS Cup U23 waren er met de podiumklanten Stan Dens, Michiel L’Eau, Lennert Bertels en Tom Crabbe. Edward Theuns kwam ook piepen. Huisdeejay Ronie Keisse kreeg assistentie van de Nederlanders Havik, Hoppezak en Heijnen. De amusementswaarde steeg toen de Keizer ten tonele verscheen.

Jules Hesters, de ongelukkige vierde met de Duitser Tim Torn Teutenberg, nam de micro in de hand. “Iljo stopt, maar dit feest moet ook de volgende jaren doorgaan”, sprak de Gentenaar duidelijke taal. We trokken de deur achter ons toe en reden de nacht in. De helden van het ovaal spoelden ’t Kuipke door. 100 jaar Gentse Zesdaagse, ik krijg kippenvel als ik het schrijf. Eens gebeten door de microbe raak je er nooit meer van af. Donderdag wordt Iljo Keisse definitief uitgewuifd. Het wordt een keizerlijke aftocht met toeters en bellen, een lach en een traan. Merci Iljooo, oprecht en welgemeend.