Tijdens het tussenseizoen ruilde Joachim Lyase eersteprovincialer VK Liedekerke voor FC Lebbeke, dat via de eindronde in tweede afdeling verzeilde. “Ik koos voor een transfer naar een club die een reeks hoger speelde, maar uiteindelijk werden dat dus twee reeksen”, vertelt Lyase, die bij Lebbeke als François Lyase werd aangekondigd. “François is geen schuilnaam hoor, maar wel mijn officiële naam”, lacht de Vilvoordse koerier de tanden bloot. “Joachim is mijn tweede naam, maar geldt bij vrienden en familie wel mijn aanspreeknaam. Ook Joe wordt wel eens gebruikt”, vertelt de pechvogel die in Hasselt verstoken bleef van een verdiende treffer. “Ik stond al bijna te juichen toen mijn poging uit elkaar spatte op de lat. Ik pakte ook nog eens uit met een strakke knal, maar vuurde die te centraal af. Ik speelde de defensie ook eens uit verband met een actie, maar ook die leverde niets op.”

Lyase beseft dat de zege tegen Bocholt navolging moet krijgen, al wordt een traditieclub als Racing Mechelen geen zachtgekookt eitje. “We hebben punten nodig en mogen niet verder verwijderd geraken van de middenmoot. Ik verwacht zaterdag wel dolle ambiance. Racing Mechelen beschikt over een ruime en luidruchtige aanhang. Ik hoop dat ook onze supporters op post zijn om ons een riem onder het hart te steken. Ook op het veld verwacht ik een hoge intensiteit. De afgang tegen Tongeren, met vier geslikte goals in de eerste helft is niet voor herhaling vatbaar. Al vochten we toen na rust wel nog moedig terug tot bij 2-4 onze risico’s werden afgestraft. In die situatie mogen we nooit meer geraken. Tegen Bocholt stond de organisatie wel op poten. Ook op Hades Hasselt werden we nooit echt uit verband gespeeld, maar we slikten een doelpunt via een vrijschop. In deze reeks is het belangrijk dat je niet op achterstand komt. Concentratie van bij de aftrap is dus geboden.”

Proeven van hoger niveau

Lyase is aan zijn eerste seizoen bezig, maar raakte al goed ingeburgerd. “Ik kende Mike De Pauw al, met wie ik nog samenspeelde bij Woluwe-Zaventem. De andere ploegmaats kende ik doorgaans als tegenstrever, want ik was de voorbije drie jaar aan de slag bij Wolvertem Merchtem. Bij Lebbeke wil ik graag uitgroeien tot een bepalende speler. Ik ben blij dat ik de overstap maakte van Liedekerke naar Lebbeke, waar ik nu wel een trainingssessie extra per week afwerk, maar ook kan proeven van een hoger niveau. Ik ben overtuigd dat we het niveau aankunnen. We wisten dat we als promovendus voor een loodzwaar seizoen stonden, maar ik zie ons slagen. Hopelijk zetten we zaterdag al een nieuwe stap voorwaarts. Ik werk elke nacht van 1 tot 9 uur, maar zaterdagavond wil ik bij de pinken zijn op het veld.”