Hallo Ludo Vandewalle. Bevalt de Casa nog, na een week Qatar?

“Zeker, ik ben heel blij dat we dit doen. Financieel is dit ook veel interessanter. Andere Belgische journalisten betalen 280 euro per nacht, per persoon. Zonder ontbijt. Wij slechts een fractie daarvan. Ook zonder ontbijt. Alhoewel, hier worden elke ochtend eieren gebakken, door Kristof Liberloo, onze collega van Het Belang van Limburg.”

Lekker?

“Ik denk het, maar ik eet er niet van. Ik kies ’s ochtends voor ontbijtgranen. Met een vette melk die Jürgen en Pieter-Jan hadden gekocht maar zo dik bleek dat niemand die wil hebben. Behalve ik.”

Omdat het wél lekker is of omdat je liever niets weggooit?

(twijfelt) “Beide eigenlijk. Ik heb net ook brood gegeten dat al steenhard was. Van een beetje zuinigheid is nog niemand gestorven, hè.”

Wat staat er, behalve vette melk, nog zoal op jullie boodschappenlijst?

“Kip, zalm en rijstkoeken. Van dat gezond eten. Voor Kristof. Hij deed recent een halve triatlon, vandaar. Het is ons trouwens opgevallen dat hij in huis graag in zijn blote bast rondloopt. Net zat hij nog te videobellen met de IT in Limburg wegens problemen met zijn laptop. In ontbloot bovenlijf. Terwijl het hier niet zo warm is.”

De bast van Limburg is misschien de enige toonbare?

“Hij staat wel scherp, ja. Yanko durft ook in bloot bovenlijf van de douche naar zijn kamer te gaan, maar dat is logisch. Zijn kamer is de living.”

(vanop de achtergrond klinkt de stem van Jürgen Geril) “Is Ludo de vuile was aan het buiten hangen?”

Juist Ludo, jij bent blijkbaar de man van de was. En niet van het koken.

“Inderdaad. Bart Lagae is nu spaghetti aan het maken. Hij had goesting om te koken. Dat heb ik nu eens nooit. Koken is de zwaarste job die ik me kan inbeelden. Maar de was heb ik wel al gedaan.”

Voor wiens ondergoed had je handschoenen nodig?

“Wel, de machine werkte niet direct, dus vroeg ik hulp van de lokale klusjesman. En hij heeft de kastanjebruine onderbroeken voor mij uit het vuur gehaald.”

Pardon?

“Ik bedoel: hij heeft alle was erin gestoken. Ik beraad me er nu over hoe ik dat de volgende keer ga aanpakken. Maar ik doe dat dus graag. De was is de huishoudelijke taak die ik het liefst doe. Ik kan dat goed.”

Dat is toch maar iets in een machine stoppen en aan een knop draaien?

(ernstig) “Pas op, je moet ook de juiste temperatuur instellen. Ik hang ook alles op, mooi gesorteerd. Ik had zelfs wasverzachter gekocht, iets waar Yanko en Bart nog nooit in hun leven van hadden gehoord. En, interessant: de wasverzachter stond zelfs in promotie.”