Onder het goedkeurend oog van enkele tientallen superfans creëren verzorgers Jill en Melanie een gepersonaliseerde verjaardagstaart voor het kleine mensaapje. De naam ‘Thandie’ vormen ze met preistengels en de ‘4’ smaakt dit keer naar rode paprika.

“Het zijn vooral de druifjes die we tussen de letters gooiden die ze superlekker vinden”, verklapt Jill. En dat blijkt. Het is Mayani die als eerste naar het buitenperk klimt en vakkundig naast de letters grijpt. “Je kan wel denken dat ze die druifjes niet zien liggen, maar da’s niet waar hoor. Die vinden ze meteen.”

“De gorilla’s krijgen niet zo vaak fruit, want doorgaans eten ze vooral groenten. Vier verschillende soorten per dag, zodat ze in een week tijd op liefst 28 soorten getrakteerd worden. Ze krijgen ook wel nootjes, zaden, rijst en takken. Daarvan eten ze de bladeren en de schors op, de rest mogen wij achteraf weer opruimen”, lacht Melanie.

Intussen komen ook de andere dieren tevoorschijn op het gorilla-eiland. Zilverrug Matadi zet zich als eerste aan de taart terwijl Thandie en kleine zus Vizazi toekijken hoe de vier verdwijnt, de prei interesseert hun papa minder. Daar gaat Mambele gretig mee aan de haal. “Thandie is intussen een redelijk zelfstandig aapje geworden, al hebben we net nog gemerkt dat ze niet in haar eentje naar het buitenperk durft”, weet Jill. “Ze begint zich meer en meer te integreren in de groep als volwaardige mensaap. Het kleine witte plekje verdwijnt stilaan, al is ze nog altijd wel heel speels en zie je haar nog vaak ravotten met Vizazi.”

Wit plekje

Dat kleine witte plekje staat, net als bij alle jonge gorilla’s, op haar achterwerk waar bij andere apen hun staart begint. Mensapen (gorilla’s, chimpansees, bonobo’s en orang-oetans) hebben geen staart. Hoe het komt dat kleine gorilla’s zo’n kenmerkend wit plukje hebben, weten zelfs de wetenschappers niet, maar duidelijk is wel dat het gedrag van volwassen mensapen naar kleintjes met zo’n plekje anders is. Ze laten meer toe, zijn toleranter en dus lijkt het een soort carte blanche voor deugnieterij. Een signaal naar de groten: ik ben nog jong en moet de regeltjes nog allemaal leren. Rond de leeftijd van 3 à 4 jaar, verdwijnt dat wit plekje en stilaan moet Thandie zich dus meer en meer aan de regels van de groep houden.

“Maar eigenlijk is ze nog wel een beetje een kleuter en gedraagt ze zich er nog naar”, zegt verzorgster Jill. Eens ze wat ouder worden, verhuizen jonge dieren vaak naar een andere dierentuin. “Daar is voorlopig geen sprake van. Thandie kan nog een tijdje bij ons blijven, maar we moeten er wel stilaan aan denken om haar de pil te geven. Vanaf 6 jaar zijn gorilla’s geslachtsrijp, maar dat kan ook al vroeger. We willen geen risico lopen op een incestbaby en zullen haar binnenkort anticonceptie geven. Net als alle andere vrouwen in de groep trouwens, dus voorlopig geen kleine gorilla’s meer in Antwerpen.”

Zelfgebakken koekjes

Dat vinden de fans ongetwijfeld erg jammer, maar voorlopig genieten ze met volle teugen van de jonge aapjes die nu hun capriolen tonen. Een van hen is Annelies, die gul trakteert met zelfgebakken gorilla-koekjes. “Thandie heeft vanaf het eerste moment mijn hart gestolen”, smelt ze helemaal weg. “Dat snoetje is zo schattig, daar kan je naar blijven kijken. Ze is zo guitig, zo vertederend, zo geweldig!”

Twee keer per week probeert Annelies op bezoek te gaan bij de gorilla’s, elke evolutie volgt ze op de voet. “Pas op, ik kom nog maar 2,5 jaar zo trouw naar de Zoo.” “Daarvoor dacht ze dat de Zoo niet echt iets voor haar was”, komen haar ouders tussen. “Tot ze onze raad opvolgde om toch eens naar dat klein dotje te gaan kijken.”

Sindsdien is Annelies helemaal verkocht en is ze steevast op post. “In weer en wind, maar dat is geen probleem, het is altijd super om te zien hoe de gorilla’s zich gedragen. Zeker als ze jarig zijn, kom ik op bezoek. Dat wil ik voor geen geld missen!”