Na de 4-2-nederlaag op ASV Geel moest Sporting zich herpakken voor eigen publiek. Na een corner kwam de thuisploeg evenwel toch weer op achterstand. Het duurde tot vijf minuten na de rust vooraleer Brusk Er de gelijkmaker tegen de touwen kon trappen. In het absolute slot zorgden Put en Roekens dan toch nog voor de winst. “In samenspraak met de trainer ben ik op de bank begonnen”, zegt Put. “Ik voelde me de voorbije weken minder goed in mijn vel en had even rust nodig op mentaal vlak. Een halfuur invallen, dat was op dit moment perfect. Vlak voor tijd kreeg ik een moeilijke hoge bal, maar ik kon hem toch nog controleren. Ik legde hem goed, ging twee tegenstanders voorbij en trapte zo hard mogelijk naar de verste hoek. De timing van het doelpunt kon niet beter vallen. Met daarna ook nog de 3-1 was het feestje helemaal compleet. Ik vond het trouwens weleens leuk om op zaterdagavond te spelen in plaats van op zondagnamiddag (ten gevolge van de WK-match van de Rode Duivels op zondag, red.). Het zorgde toch voor een andere sfeer.”

Schwung

Brusk Er zorgde vlak na de pauze dus voor de gelijkmaker. “We hadden voor rust veel balbezit, maar geen grote kansen”, zegt de aanvallende middenvelder. “We speelden goed, maar slikken dan die goal in de eerste zone. Ik had die bal altijd moeten wegkoppen. In de tweede helft hebben we wat bijgestuurd, want we wisten dat we deze ploeg absoluut konden pakken. Beringen speculeerde na de rust zuiver op de counter en heeft geen echte grote kansen meer gehad. Maar uiteindelijk hebben we de zege wel te danken aan iemand als Maxim Put. Zijn inbreng bracht schwung en die 2-1 was gewoon van grote klasse.”