“We bleven dit seizoen lang op onze honger zitten”, zegt Thomas Verheyden. “De eerste wedstrijden speelden we tegen teams die nu de top vier van het klassement bezetten, dus dat kunnen we enigszins plaatsen. We hebben daarnaast enkele wedstrijden afgewerkt die we eigenlijk altijd hadden moeten winnen, maar hadden gewoon het geluk niet aan onze kant. In de slotfase grabbelden we ernaast. Deze keer is het wel gelukt, op verplaatsing dan nog, dus we mogen wel stellen dat de ban is gebroken. Ik heb het vermoeden dat we nu zullen vertrokken zijn voor een zegereeksje. De ziekenboeg is leeg, iedereen is topfit. Daarenboven genieten we ook een extra weekje rust na onze eerste zege, want we spelen pas volgende week vrijdag weer tegen Woluwe.”

Inloopperiode

“Robrecht Erven, die we aangetrokken hebben om onder de borden het spel te maken, begint ook in zijn plooi te vallen. In het begin was er toch even sprake van een inloopperiode voor Erven. En een center: daar waren we juist naarstig naar op zoek bij Aarschot, want die hadden we niet echt vorig seizoen.”

“In het begin liep het ook voor mij niet zo goed, maar sinds enkele weken vind ik mijn draai meer als shotter”, vertelt Verheyden. “Als aanvoerder wordt ook van me verwacht dat ik de ploeg mee op sleeptouw neem. Dat we nu op een gedeelde laatste plaats staan met Carillon, mag niks afdoen aan onze ambitie mooi in de linkerkolom te eindigen. Dat was vooraf zo, en dat gaan we nu door pech in het seizoensbegin niet bijstellen. Het blijft ons doel.”

“Als we een wedstrijd spelen zoals we tegen Carillon hebben gedaan, dan kunnen wij gewoon heel veel ploegen aan. Wees daar maar zeker van”, zegt de door vele watertjes gewassen ancien die zijn basketbal-opleiding initieel bij Leuven Bears genoot, maar intussen al meer dan een decennium voor Aarschot speelt met rotsvast geloof in zichzelf en in de ploeg.