Saai is het nooit bij KWS Desselgem. Hoe kan het ook anders met een voorzitter zoals Johan Soetens. Geen taak valt te bedenken die hij niet uitvoert bij de sympathieke vierdeprovincialer. Een duivel-doet-al dus als sterke man. Na het ontslag van T1 Andy Lagaisse zat Soetens zelfs een paar keer op de bank als trainer. In zijn zoektocht naar een opvolger kwam de voorzitter uit bij Björn Sengier. De Oost-Vlaming woonde twaalf jaar in Lommel, maar keerde enige tijd geleden terug naar de roots.

“Ik was graag in Limburg en mijn jongste zoon van 10 jaar woont er nog steeds, dus kom ik er nog vaak. Maar sinds drie maanden woon ik in Beveren-Leie en ik heb het daar ook wel naar mijn zin”, vertelt Sengier. “Ik bouw er een nieuw sociaal leven op en werk nu als chauffeur en order picker bij Spuntini, een gekend bedrijf in de regio. Ik werkte er vroeger ook al toen ik bij Zulte Waregem speelde en ben er nu opnieuw aan de slag. Het is megadruk, want we zijn bezig met een verhuis naar Deerlijk. Veel mensen in het Waregemse kennen mij nog en door mijn contacten werd ik gepolst om trainer van Desselgem te worden. Ik had wel zin om weer in het voetbal te stappen en het project sprak mij ook wel aan. Het is een club van werkers en zo ben ik ook altijd geweest. Ik was nooit het grootste talent en moest het altijd van mijn karakter hebben. Dat vind ik nu terug in deze club en bij de figuur van de voorzitter. Ook bij Desselgem is men van mening dat alles draait rond karakter en mentaliteit.”

Vierkant

Sengier start niet met een wit en ongeschreven blad als trainer bij Desselgem. “Ik was al trainer van Lindelhoeven VV in tweede provinciale Limburg. Het ging super, tot de voorzitter vroeg om zijn zoon op te stellen. Daar weigerde ik aan mee te doen en dus stopte de samenwerking”, vertelt Sengier. “Ik sta voor goed georganiseerd voetbal met een offensieve inslag. Dat brachten we ook met Hasselt en Patro, waar ik assistent was van ex-Rode Duivel en ex-Club Brugge-doelman Stijn Stijnen. Ik stak veel op van hem. Hij was zowat directeur naar Engels model en ik deed dan de veldtrainingen. Ik heb vijf jaar met Stijnen samengewerkt en achteraf bekeken was het geen goede beslissing van mij om weg te gaan bij Patro. Even is er nog sprake geweest van een terugkeer, maar dat bleek dan niet mogelijk. Jammer, want we zitten echt wel op dezelfde golflengte. In mijn carrière heb ik altijd het best kunnen samenwerken met karaktermensen. Met Stijn Stijnen dus, maar ook met Dennis van Wijk bijvoorbeeld. We leerden van mekaar, ook tactisch, zoals het systeem met het vierkant met twee sterke centrale verdedigers en twee centrale middenvelders. Dat centraal blok was bij Hasselt en Patro ons stokpaardje en dat wil ik ook invoeren bij Desselgem. Als het blok staat en je plaatst daar wat snelle jongens rond, dan is er veel mogelijk.”

Nog huiswerk

Sengier debuteerde zaterdag bij Desselgem met een 1-1-gelijkspel op Bellegem. “Ik denk wel dat we met deze kern iets kunnen uitbouwen. Ik ben ook iemand die op langere termijn bij een club wil blijven en gedij het best in een familiale omgeving waar hard werken centraal staat. In Desselgem is dat aanwezig. Als ik zie hoe goed hier alles gestructureerd is en hoe netjes alles is, dan is dat geen club voor vierde provinciale. We willen ergens naartoe. Top vijf moet nu het doel zijn en daarna zien we wel wat er meer mogelijk is. Ik ben nog bezig met mijn huiswerk te maken, want ik moet nog opzoekingen doen en deze reeks beter leren kennen, maar het gevoel zit goed. Ik ben hier ook uitstekend ontvangen. Ik hoop bij deze club iets te kunnen neerzetten en naam te maken als trainer.”