“We zitten inderdaad in een goeie flow. De start was slecht en die mindere periode duurde langer dan ik gedacht had. Maar nu kunnen we stilaan weer naar boven kijken”, zegt Dimitri Daeseleire. “Het is soms moeilijk te verklaren waarom het niet draait. Wij hebben lang gezocht naar een juist evenwicht. Sinds zes à zeven matchen zit er een zekere defensieve stabiliteit in het elftal en dat blijft toch de basis voor goeie resultaten. Want scoren was nooit echt het probleem. We kwamen zelfs vaak op voorsprong. Maar je moet een resultaat kunnen neerzetten.”

Jullie pakten één op twaalf tegen de laatste vier uit de stand. Dat is een vreemde statistiek voor een ploeg die nu alle toppers klopt.

“Dat is zo. En je kan je afvragen waar we zouden gestaan hebben als we in die vier matchen gewoon zeven of acht punten hadden gepakt. Dat zou dan ergens rond de derde plaats zijn en dat is toch nog wat anders dan negende, zoals nu het geval is. Maar het heeft geen zin om achterom te kijken. Daar krijg je die punten niet mee terug. We moeten gewoon zien dat we de huidige vormcurve nog even kunnen doortrekken tot aan de winterstop en dan schuiven we vanzelf nog enkele plaatsjes op in de stand.”

Je gaf voor het seizoen aan dat dit mogelijk je laatste jaar bij Londerzeel is. Maar met het niveau dat je nu haalt zou dat toch zonde zijn?

“Het gaat hem ook niet echt over nog kunnen doorgaan. Het is vooral de combinatie met het gezin die steeds zwaarder begint door te wegen. Ik heb nog jonge kinderen en zie hen te weinig naar mijn gevoel. We trainen drie keer in de week en ik woon behoorlijk ver van Londerzeel. Tel daar nog een zaterdag of zondag bij die je kwijt bent wegens de wedstrijd en je komt in een situatie dat er te weinig vrije tijd over blijft voor mijn gezin. Ik sta nog elke week met plezier op het veld, maar het leven is meer dan alleen maar voetbal.”