Jens Serlet stond net als vorig jaar in het winnende kamp na het treffen met Ophasselt, dat dit seizoen zijn rol als vaste waarde in de top vijf vooralsnog niet kan waarmaken met een ontgoochelende tiende plaats als tussenbalans. “De ontknoping was leuker dan vorig jaar, toen de scheidsrechter een pittige wedstrijd met twee rode kaarten in de slotfase diende te staken nadat een Ophasseltse speler door het lint ging en zelfs de scheidsrechter een por verkocht”, zegt Serlet. “We wonnen toen voor de groene tafel met forfaitcijfers, maar veel plezier beleef je daar niet aan. Ik vreesde dan ook een beetje voor een wedstrijd met een negatieve lading, maar dat viel reuze mee met enkel wat nervositeit in het slotkwartier, die beperkt bleef tot drie gele kaarten.”

Verbindingsfiguur

Centrale verdediger Serlet draagt de aanvoerdersband en is dan ook de ideale verbindingsfiguur tussen Voorde en Appelterre die de handen in elkaar sloegen. “Ik woon in Appelterre, waar ik de schoenen aanbond. Na twee jaar bij SV Sint-Antelinks volgden zeven jaar bij Voorde, waar ik zelfs even jeugdcoördinator was. Vorig jaar stapten we met Voorde-Appelterre B in de competitie en eindigden als voorlaatste. Nu loopt het een stuk beter met een denderende start. De top tien moet zeker haalbaar zijn. We spelen onze thuiswedstrijden op het nieuwe kunstgrasveld in Voorde, wat enkele technische spelers ertoe aanzette om de schoenen opnieuw aan te binden. Vorig seizoen werd al snel een trainerswissel doorgevoerd nadat Ludo Van Den Berghe de fakkel doorgaf aan Jesse Van Eycken. Jesse startte vorig seizoen als T2, maar schoof dus snel een rang op nadat hij voorheen ook de U17 van Appelterre trainde. Dit seizoen was ik vooral onder de indruk van TK Meldert B, dat technisch de beste ploeg van de reeks is. Vlierzele leidt autoritair de dans in het klassement, maar vind ik minder sterk dan TK Meldert. Zelf vormen we vooral een vriendengroep met vooral gewezen jeugdspelers van Voorde en Appelterre. We zijn dan ook goed op elkaar ingespeeld, maar te hoge verwachtingen koesteren we niet.”