Tijdens de coronapandemie verplaatsten veel steden en gemeenten de burgerlijke huwelijken naar buiten, maar volgens het burgerlijk wetboek kon dat in principe niet, omdat de huwelijken enkel konden plaatsvinden op een locatie waar de gemeente het “uitsluitend gebruiksrecht” heeft.

Die verplichting wordt nu opgeheven, waardoor burgerlijke huwelijken nu ook buiten het gemeentehuis zullen kunnen plaatsvinden. Andere voorwaarden blijven wel van toepassing: zo moet het huwelijk plaatsvinden op het grondgebied van de gemeente, op een openbare plaats met een neutraal karakter. Trouwen in een restaurant, een concertzaal, of in de tuin, is dus nog altijd niet mogelijk. 

De wijziging maakt deel uit van een breder wetsontwerp van Van Quickenborne “om justitie menselijker, sneller en straffer te maken”, een tweede ‘potpourriwet’ van de minister onder die vlag. Die voert onder meer enkele wijzigingen in aan het Strafwetboek, waardoor discriminerende drijfveren voortaan een verzwarende factor worden. De rechter moet daar dan rekening mee houden bij de bepaling van de strafmaat binnen de wettelijk vastgelegde minimum- en maximumstraf.

De tekst voert ook reparaties door aan de kraakwet. Die wet dateert uit de vorige regeerperiode, maar werd door het Grondwettelijk Hof deels vernietigd. Voortaan is het aan de onderzoeksrechter, en niet langer aan de procureur des konings, om het bevel te geven krakers uit een bezet pand te zetten.