“We gaven alles en moesten winnen. Dat deden we ook, maar toen waren we afhankelijk van het andere duel”, zei de 35-jarige spits, intussen in eigen land aan de slag bij Nacional, aan Uruguayaanse media. “Verdriet, dat is wat ik voel. We vroegen om een penalty voor ‘Edi’ (Edinson Cavani) omdat de verdediger hem de pas afsneed, daarna was die op Darwin (Nunez) ook heel duidelijk... Het is geen excuus, maar op elk WK zijn er ongelooflijke beslissingen over strafschoppen. De FIFA moet op zijn minst proberen deze beslissingen beter uit te leggen. Maar ik herhaal, dit zijn geen excuses.”

“Aan het einde van de wedstrijd wilde ik mijn vrouw en kinderen omhelzen, maar mensen van de FIFA kwamen tussenbeide om me te vertellen dat dat niet kon, terwijl een Franse speler laatst hetzelfde deed... Je vraagt je dan af waarom ze altijd Uruguay viseren? Het lijkt erop dat Uruguay een ander mediagewicht moet hebben zodat ik mijn kinderen kan kussen...”

“Ik had het geluk om mijn vierde Wereldbeker te spelen”, besloot de ex-speler van Ajax, Liverpool, FC Barcelona en Atlético Madrid. “Voor de wedstrijd dacht ik aan mijn vierjarige zoon die me nooit een wedstrijd op het WK zag winnen. Hij zag me vandaag winnen, maar dit beeld van verdriet zal hem bijblijven en ik denk dat dat moeilijk is voor een vader. We moeten echter de situatie onder ogen zien en het moreel van onze teamgenoten verhogen.”