De akte van beschuldiging van het terreurproces is 486 pagina’s dik. Een samenvatting van het hele onderzoek, dat nog veel dikker is. Een kleine 300 dikke kartons vol processen-verbaal. Vele tienduizenden pagina’s.

Maar speciaal aan de assisenprocedure is dat heel dat neergeschreven onderzoek tijdens het proces eigenlijk niet meetelt. Het is niet daarop dat de juryleden aan het einde hun oordeel moeten baseren. Zij zullen dat moeten doen op basis van wat ze tijdens het proces gehoord hebben in de assisenzaal.

Mondeling

Dat is zo speciaal aan een assisenproces: het is een mondelinge procedure. In tegenstelling tot andere rechtszaken, die vooral verlopen op basis van het dossier en via geschreven conclusies van advocaten. Getuigenissen zijn eerder zeldzaam en vooral een aanvulling.

Zo’n mondelinge procedure betekent dat het hele onderzoek in de rechtszaal moet worden naverteld. Getuigen moeten hun getuigenis komen overdoen. Politie-agenten moeten komen uitleggen wat ze allemaal wel en niet hebben gedaan. Experts in gerechtelijke geneeskunde of ballistiek moeten hun geschreven rapport komen toelichten.

LEES OOK. “Die mannen draaien hun hand niet om voor een paar extra slachtoffers”: zo verloopt het transport van de beschuldigden op terreurproces (+)

En dus volstaat het niet dat de juryleden allemaal een neergeschreven akte van beschuldiging krijgen, zodat ze die ’s avonds rustig kunnen lezen. Ze moet ook helemaal worden voorgelezen in de assisenzaal. Bij normale assisenprocessen neemt zoiets enkele uren in beslag. Maar in het terreurproces is alles extra large. Dus zal de voorlezing van de dikke acte vermoedelijk drie volle dagen duren. Mochten de magistraten van het openbaar ministerie af en toe een passage willen overslaan, dan mag dat. Maar dan moeten ze dat wel duidelijk laten weten.

Voorzitter Laurence Massart heeft het de voorbije dagen ook al duidelijk uitgelegd aan de jury. Dat ze tijdens het assisenproces eigenlijk alleen geacht worden te luisteren. En dat ze tijdens de zittingen een zicht zullen krijgen op alles wat er de voorbije jaren in het onderzoek is gebeurd. “Maar neem vooral nota’s”, zei ze erbij. Want dat mag natuurlijk wel. De juryleden mogen tijdens de zittingen nota’s nemen, en die bijhouden. Zoals ze ook met andere juryleden mogen praten over de zaak. “Maar alleen met andere juryleden”, benadrukte de voorzitter de voorbije dagen. Het is niet toegelaten om alles ’s avonds thuis rustig door te praten met vrouw, man of kinderen.