Voorde-Appelterre is aan een knalseizoen bezig, maar dat geldt niet helemaal voor de werknemer van het Erembodegemse bedrijf Laborex. “Professioneel voel ik me goed in mijn vel bij een bedrijf dat grondonderzoeken uitvoert. Bij Voorde-Appelterre daarentegen raakte ik het zelfvertrouwen wat kwijt. Ik kende een moeilijke periode. De problemen begonnen in de voorbereiding toen ik een kleine spierscheur opliep. Ik speelde slechts drie van de zeven oefenwedstrijden. Met Jeremy Nerinckx werd bovendien een sterke rechtsachter aangetrokken. Jeremy startte aan het seizoen en de eerste zes wedstrijden werden gewonnen. Dan heeft de coach uiteraard geen enkele reden om zijn ploeg te wijzigen. Concurrentie is inherent aan het voetbal en dus bleef ik niet bij de pakken zitten. Ik stak intussen al een en ander op van Jeremy Nerinckx zodat ik sterker uit de concurrentiestrijd kwam. Op Stekene kreeg ik mijn kans wegens de schorsing van Nerinckx. Ik voelde me er klaar voor en speelde een goede partij die me hopelijk nieuwe speelkansen biedt. Ik kende een periode met vele muizenissen en had het mentaal moeilijk. Alles valt nu gelukkig opnieuw op zijn pootjes. Hard werken blijft de boodschap. Soms heb je in het voetbal ook wat geluk nodig.”

Voorde-Appelterre omzeilde een zware klip met Stekene en nestelt zich nog steeds stevig in het spoor van leider en titelfavoriet Tempo Overijse. “We lazen in de digitale krant dat Stekene messcherp aan de aftrap zou staan. Het grote kunstgrasveld speelde in ons voordeel en we domineerden als team de volledige wedstrijd. We serveerden mooi voetbal en werden aangevuurd door de leiders van de groep met onze kapitein Rob Van Der Wilt en de broers Maxim en Gil Figys. Zij willen elke wedstrijd winnen en gaan de duels niet uit de weg. Ze nemen de jonge spelers ook op sleeptouw. Vorig jaar was de ploeg wellicht wat te jong en misten we standvastigheid. Met de komst van enkele ervaren spelers werd voor stabiliteit gezorgd.”

Beste speler van de reeks

Op Rumbeke wil Voorde-Appelterre de heenronde goed afsluiten. “Over de titel werd eigenlijk nog nooit gepraat in de groep. We graaien gewoon mee wat we kunnen. De eerste periodetitel staken we al op zak, maar die mag geen eindstation betekenen. We mogen nu niet achterover gaan leunen alsof het seizoen al geslaagd is. In de gewonnen topper tegen Tempo Overijse bewezen we dat we ons voetje kwalitatief naast de toppers mogen zetten. Onze groep beschikt over kwaliteiten. Sportief manager Jens Podevijn bewees er best wel wat van te kennen met een resem geslaagde transfers. Bart De Durpel, Glenn Vandenbranden en Koen Motte vormen een gemotiveerde trainersstaf die voor een gevarieerde oefenstof zorgt. Een speciale vermelding verdient Gil Figys, de beste speler van de reeks die er elke wedstrijd staat en iedereen meesleept.”