Marokkaanse mannen zijn mama’s-kindjes, klinkt het langs alle kanten. Wel meer Atlasleeuwen vieren dus hun overwinningen met hun moeder. Maar het verhaal van Sofiane Boufal en zijn mama is toch bijzonder. Boufal zag zijn moeder zwoegen als poetsvrouw, terwijl ze in haar eentje haar kinderen grootbracht. En dus zwoer hij op jonge leeftijd dat hij haar zou verlossen van armoede en hard labeur. “Ze is alles voor mij. En vandaag leeft ze haar beste leven.”