Zes wereldtitels te verdelen

Van 3 tot 5 februari zijn er in Hoogerheide zes wereldtitels te verdelen. Op donderdag 2 februari is er van 14 tot 16 uur een officiële training voorzien. Op vrijdag 3 februari staat om 12:30 de eerste wereldtitel op het spel, die in de Mixed Relay. Zaterdag strijden de dames juniores (11u), beloften mannen (13u) en de elite dames (15u) om de regenboogtrui. Op zondag gaan de mannen juniores (11u), de dames beloften (13u) en uiteindelijk de elite mannen (15u) de strijd met mekaar aan. De tickets zijn uiteraard al in voorverkoop te bestellen. Een combiticket voor zaterdag en zondag kost 46 euro. Wie enkel zaterdag wil gaan kijken, betaalt 21 euro en een dagticket voor zondag staat aan 26 euro geprijsd.

Welke Belgen komen er aan de start?

Sven Vanthourenhout heeft nog een tijdje om zijn selecties te bepalen. Hij wacht de ontwikkelingen in de kerstperiode en na Nieuwjaar nog af. “Officieel maken we de selecties op 23 januari bekend”, zegt de bondscoach. “Dat is twee weken voor het WK. Per categorie kunnen we zeven renners aan de start brengen met daar bovenop uittredende kampioenen, Europese kampioenen en er is ook nog een extra ticket voor de wereldbekerwinnaars. In principe kunnen we bijvoorbeeld bij de beloften tot tien renners gaan, maar zo’n vaart gaan we het niet laten lopen. We houden ons ook aan enkele selectiecriteria. De deelnemers moeten in staat zijn om een zekere prestatie te leveren.” Bij de elite mannen zijn er enkele namen die nu al in potlood ingevuld kunnen worden. “De eerste vier, vijf namen gaan snel op papier staan. De laatste twee, drie gaan moeilijker te kiezen zijn. De vormcurves in de laatste weken voor het WK gaan daarin mee de doorslag geven. En iedereen moet uiteraard ook gezond blijven. Mannen als Sweeck, Vanthourenhout, Iserbyt en ook Van Aert, weten nu al dat ze in principe het WK gaan rijden.”

Bochtig parcours, maar met zekere flow

Het parcours is 3,034 km lang en daarin zitten zo’n 35 bochten en knikjes. Dat betekent dat er gemiddeld ongeveer elke 100 meter wel gemanoeuvreerd moet worden. Weinig rechte stukken dus waarop een krachtpatser als Van Aert zijn vermogens kan laten spreken. Er zijn trouwens ook een fietsbrug, een trap en twee balkjes uitgetekend. De ondergrond bestaat zowel uit kleigrond als zand. “Hoogerheide gaat al een tijdje mee als de afsluiter van de wereldbeker”, zegt bondscoach Sven Vanthourenhout. “Er zullen misschien enkele kleine wijzigingen zijn, maar globaal gezien weet iedereen wel waar zich aan te verwachten. Het is een open en eerlijk parcours, mooi en netjes afgewerkt. De weersomstandigheden zullen de belangrijkste factor worden. Het is niet omdat hij uit de buurt komt en omdat zijn vader het parcours uittekent, dat Mathieu van der Poel in het voordeel is. Iedereen gaat er al wel een keer of tien gereden hebben. Het klopt dat er weinig rechte stukken zijn, maar er zit wel een zekere flow in. Er liggen weinig echte nulpunten in en de bochten zijn mooi breed. In tegenstelling tot bij vele Belgische crossen, hoef je niet met de eerste drie, vier mee te zijn bij de start. Er is ruimte om in de cross te kunnen komen.”

Van der Poel bijna onklopbaar

Hoe liggen de kaarten dan straks? Wel enkel afgaand op de voorgaande jaren, is er één gedoodverfde favoriet. Zes keer verscheen Mathieu van der Poel aan de start van de GP die naar zijn vader is vernoemd en vijf keer eindigde dat op het hoogste schavotje. Alleen in 2017 ontgoochelde hij met een 24ste plek, meer dan 2 minuten achter winnaar Lars van der Haar. Hoogerheide is met andere woorden een beetje zijn speeltuin. Vier keer stond Van Aert mee op het podium met MvdP, alleen in de editie van 2020 finishte hij ‘pas’ als achtste. Net voor WvA eindigde die dag Tom Pidcock op een zevende plek. Begin dit jaar leek Pidcock bij zijn tweede deelname op weg naar zijn eerste zege in Hoogerheide, maar Iserbyt en nadien ook Vanthourenhout en Van der Haar remonteerden hem nog. In aanloop naar Fayetteville tankte Iserbyt vertrouwen door de Brit te vloeren. Pidcock werd in de sprint voor plek twee ook nog geklopt voor Van der Haar. Pidcock heeft met andere woorden niet de beste herinneringen aan Hoogerheide.

Albert pakte er zijn eerste, Stybar zijn derde regenboogtrui

De editie van 2023 is het derde WK in 15 jaar tijd in Hoogerheide. In 2009 trok Niels Albert er aan het langste eind. De Nederlandse favoriet Lars Boom werd door een tactisch steekspel van de Belgen al snel met de rug tegen de muur gezet. Stybar werd de dichtste belager van de in de tweede ronde weggereden Niels Albert, maar de Tsjech raakte nooit op het wiel van de latere wereldkampioen. In 2014 verraste Zdenek Stybar op zijn beurt de favorieten Sven Nys en Lars van der Haar. De Tsjech had er die winter nog maar 6 crossen opzitten en reed zijn vorige cross meer dan een maand voor het WK. Na een spectaculaire wedstrijd draaide het uit op een duel Stybar-Nys waarbij beide renners slag om slinger fouten maakten en Stybar het beste eindschot had. De Tsjech wist zo zijn derde wereldtitel te pakken na een slippertje teveel van Nys. Een dag eerder kregen we bij de beloften een verrassende wending. Torenhoog favoriet Mathieu van der Poel verschijnt ziekjes aan de start en kan de verwachtingen niet inlossen. Wout van Aert gaat na zijn derde plek een jaar eerder, nu wel met de wereldtitel aan de haal. Van Aert wist Van der Poel dus wel al eens te kloppen in Hoogerheide.