Queenan kroonde zich in zijn Aalsterse periode 1992-98 liefst drie keer tot topschutter met indrukwekkende gemiddeldes, zoals in het seizoen 1998 toen hij op 29,7 punten per wedstrijd afklokte.

De Aalsterse basketbalkenner Guy Scheerlinckx diepte nog enkele cijfers uit de oude doos op. “Queenan korfde 42 punten tegen Europese toppers als Trier en Leverkusen en 34 punten tegen Parijs”, zegt Guy Scheerlinckx. “In de eigen Belgische competitie spant een wedstrijd op St-Louis de kroon met 46 punten, maar ook tegen Antwerpen gooide de Aalsterse sensatie 42 punten raak.”

Springveer

Afgevaardigde Frans Tas herinnert zich nog levendig het debuutseizoen van Queenan. “Okapi startte met twee Amerikanen en trok met Pitman een gewezen NBA-speler aan. Queenan gold eerder als een rookie, maar was volgens de scouts een echte springveer, wat trouwens ook snel zou blijken”, aldus Frans Tas. “Na zijn eerste wedstrijden heerste er nog wat twijfel. Verdedigen was duidelijk niet zijn specialiteit, maar Queenan beschikte over een geweldig jumpshot en hing nog in de lucht terwijl de verdedigers alweer op de grond ploften. Queenan mat slechts 1,95m, maar compenseerde dat met een enorme sprongkracht en was op de posities twee en drie een afwerker pur sang. Noem Queenan gerust de Messi van Okapi”, vertelt Frans Tas, die de vedette door de jaren heen beter leerde kennen.

Publiekslieveling

“Het is onbegrijpelijk dat de rijkere topteams als Oostende, Charleroi en Mechelen Queenan niet wegkaapten, al boerde Daren ook in Aalst niet slecht, tot hij in 1998 naar de Duitse Bundesliga verkaste. Ik had met mijn gezin een goede band met de Belgische Canadees Ron Vercruyssen, die vier jaar lang voor Okapi speelde waarna hij naar Antwerpen en Charleroi verkaste. Telkens als we Vercruyssen uitnodigden voor een etentje, inviteerden we doorgaans ook Queenan die zichzelf vaak een zakenman noemde en fier was op zijn universitaire diploma economie-journalistiek. Op zaterdagnamiddag had Queenan in de Korte Zoutstraat bij de lokale Radio Avanti trouwens een eigen programma waarin hij interviews verzorgde.”

Queenan vormde in Aalst ook nog een tandem met Darren Henry. “Louis Casteels bestempelde Henry als onmogelijk te coachen. Queenan gold evenwel als de publiekslieveling. Zijn oudere neef Carlos Clarke speelde bij Gent. Daren werkte drie jaar lang onder Tony Van Den Bosch en drie jaar onder Louis Casteels. We stonden trouwens eens op kop en Queenan leek ons naar de landstitel te loodsen, tot we twee forfaitnederlagen kregen aangesmeerd wegens niet betaalde bondsschulden. Queenan was geen carnavalist en had het eerder voor droge humor, maar was altijd wel een goedlachse kerel.”