“De aandacht voor mij wordt steeds groter”, zei Van Aert toen hij naar zijn bekendheid gevraagd werd. “Ik denk altijd dat het niet erger kan, maar dan blijkt toch van wel. Het verbaast me soms wel nog. Vroeger was ik gekend in het veldrijden, maar nu gaat dat toch veel breder buiten België. Wereldwijd misschien niet, maar toch wel in heel Europa. Dat is wel een aparte gewaarwording. In het buitenland had ik lang het gevoel dat ik op mijn gemak was, maar plots word ik daar ook vaak herkend.”

En in België, meer bepaald in Herentals, gaan fans soms iets te ver. “Mensen bellen gewoon aan mijn deur, dat is nergens voor nodig. De kans dat ik de deur open doe, is miniem. Het gebeurt regelmatig, wekelijks zelfs. Ze bellen aan om een truitje te signeren of ze organiseren iets speciaals. Iedereen heeft zijn uniek verhaal en ik begrijp dat wel, maar gemakkelijk is het niet altijd. Ik word liever met rust gelaten als ik thuis ben.”

Daarom had Van Aert een verzoek voor de aanwezige journalisten. “Meestal doe ik de deur dus gewoon niet open. Misschien kan je dat schrijven, dan gaan er misschien wat minder mensen aan de deur komen bellen”, aldus Van Aert al lachend.