De eerste ronde was verrassend genoeg die van Eli Iserbyt. De West-Vlaming leek zijn haperende lichaam even naar de achtergrond te verdringen en nam het commando. Pas met de meet in zicht nam Pidcock over en de Britse wereldkampioen deed dat op de macht. Van der Poel moest diep gaan om aan te sluiten en ook Van Aert dook een eerste keer in de energiereserves. Het rijk van Iserbyt was zelfs dan nog niet uit. Hij moest de tanden serieus op mekaar klemmen, maar klampte ook in de tweede ronde nog aan. Een verschil met Gavere en Zolder.

Van der Poel achtte zijn moment gekomen bij de tweede passage door de zandstrook. Van Aert moest daar in de eerste twee ronden van de fiets en zijn Nederlandse concurrent trok daar net de gashendel helemaal open. Het deed ook Iserbyt kraken. Pidcock zat wel nog in het zog van Van Aert. Zonder te overhaasten smolten de Grote Drie toch weer samen na een versnelling van Van Aert op de schuine kant. Van der Poel bleef wel aan het commando, maar alleen in de zandpassage was het krasselen voor Van Aert en Pidcock. WVA koos nu resoluut voor het wiel van Van der Poel, maar moest toch wat meters toestaan. Pidcock probeerde het langs de linkerkant, maar raakte daar op de sukkel.

Alweer boven de 25 km/u

Een volgepakt Diegem genoot joelend van al dat spektakel. Van het derde spektakelstuk in evenveel dagen. Van Aert bekloeg zich nochtans vooraf over het startuur in Diegem dat het ritme wel wat brak. Het was er allemaal niet aan te zien. Eens de lichten op groen gingen, sloegen de turbo’s opnieuw gewoon aan.De snelheid lag alweer bijzonder hoog. Met een gemiddelde dat net als in Zolder de 25 km/u oversteeg. Iserbyt passeerde halfweg cross als vierde, al op een kleine halve minuut. Van der Poel had dan opnieuw zijn ding gedaan in het zand en deze keer kon de schuine kant Van Aert niet redden. Het gaatje flirtte even met de vijf seconden, maar ging dan omhoog. Van Aert ging even van het gaspedaal, Pidcock nam over. Zo bleef de schade beperkt tot... de vijfde doortocht in het zand. Daar etaleerde Van der Poel eens te meer zijn klasse en nu sloeg hij een definitieve kloof.

Zo leek het toch, Van Aert had nog wat kerosine in de tank en liet de jets nog eens aanslaan in de zesde ronde. In enkele minuten keerde hij de rollen weer helemaal om en nam hij zelfs het commando voor de zandstrook waar deze keer zowaar Van der Poel van de fiets moest. De compleet omgekeerde wereld. De Nederlander leek even van slag.

Pidcock breekt Van der Poel

Heel even leek de cross voor de tweede keer gereden. Tot Van der Poel in enkele rukken opnieuw bij Van Aert kwam die even wat leek tegengekomen te zijn. Hij gaf in elk geval zijn shifter een flinke tik. Het tempo ging er even uit en zo kon ook Pidcock weer helemaal voorin terug. De Brit trok snoeihard door en daardoor brak Van der Poel nu. Omwenteling nummer zoveel in deze cross die net zo goed door Hitchcock geregisseerd had kunnen worden.

Pidcock rook bloed in de voorlaatste ronde en duwde nu ook Van Aert met de rug tegen de muur, maar de Belgische kampioen leek berekend voor een kleine veilige marge te kiezen. Zo gingen ze met twee de laatste ronde in. Van Aert dook als eerste het zand in, maar stond daar te voet. Pidcock nam over. Diegem brak door de geluidsmuur. Een heel klein foutje net voor de trap kostte Pidcock de zege. Van Aert was wel helemaal tot het gaatje moeten gaan en maakte dat ook duidelijk met gebaren over de streep, maar hij boekte wel zijn tweede overwinning op rij.