“Ik kom hier altijd heel graag, zeker in deze weersomstandigheden“, stak Mathieu van der Poel van wal. “Maar ik had natuurlijk liever gewonnen. Ik kwam op het einde nog dat laatste procentje te kort om het af te maken.”

In de laatste ronde leek MVDP op weg naar de zege, totdat hij plots een foutje maakte. “Er waren diepe sporen aan de materiaalpost. Ik kwam zo in een fout spoor terecht en sloeg de andere kant op. Dat foutje kost me de zege.”

In de sprint die volgde was Van der Poel niet opgewassen tegen Van Aert. “Het is niet dat er nog heel veel opzat, ik had mijn inspanning al voor de sprint gedaan. In die sprint was Wout dan de sterkste, maar het scheelde niet heel veel voor de overwinning.”

“De conditie zit zeker nog goed”, meent de Nederlander. “Zelfs als ik niet de beste benen heb probeer ik altijd cross te maken, dat was vandaag niet anders. Buiten dat foutje heb ik het volgens mij heel goed gedaan.”

Pidcock: “Had het lastig op elke modderstrook”

Wereldkampioen Tom Pidock kon best leven met zijn derde plaats. “De sfeer hier was ongelooflijk en gaf me een boost. Het deed me zelfs even denken aan het WK op de weg in Leuven. Ook daar was er een mensenzee en enorm veel ambiance. Dat was hier niet anders. Als renner kan je daar van genieten, ook al kosten deze veldritten enorm veel energie.”

De Brit beet zich de tanden stuk op Van Aert en Van der Poel, maar vocht telkens terug. “Ik heb het op elke modderstrook wel lastig gehad en er lagen er hier een pak. Maar ik gaf niet op. Telkens wist ik weer naar het wiel van Wout van Aert en Mathieu van der Poel te rijden. Ik was dan ook blij dat ik met hen de laatste rechte lijn kon opdraaien. In de sprint wou ik hen nog verrassen met een aanval, maar dat lukte niet. Eerlijk gezegd geloofde ik er ook niet echt in.”