Zoals bekend, onderhandelen premier Alexander De Croo en minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen) over het langer openhouden van de twee jongste kerncentrales. Hun mandaat sloeg op een periode van tien jaar. In de zomer kwam het al tot een intentieverklaring met de energiereus. Voor een finaal akkoord was het jaareinde vooropgesteld.

Vorige week zaterdag kwam dan het bericht dat de gesprekken nog niet helemaal rond waren. Volgens een mededeling werd “op een aantal cruciale punten veel vooruitgang geboekt (...) Toch is er meer tijd nodig om tot een akkoord te komen dat beide partijen volledig tevredenstelt”. Bijna een week later ligt dat akkoord nog niet op tafel. Naar verluidt verlopen de gesprekken intensief, maar constructief, en wordt millimeter per millimeter vooruitgang geboekt.

Dat heeft wellicht ook te maken met de complexiteit van het dossier. De gesprekken concentreren zich rond drie assen, die ook al in de intentieverklaring werden geïdentificeerd, en die onderling aan elkaar gelinkt zijn. Het gaat om de levensduurverlenging op zich, de structuur die in het leven wordt geroepen voor de verdere uitbating door Engie én de Belgische staat, en tot slot de kost van het nucleaire afval.

Protocolakkoord

Inhoudelijk lekt uit regeringskringen maar weinig naar buiten over de onderhandelingen. De Franse zakenzender BFM Business berichtte donderdag op basis van “een bron dicht bij de Franse groep” wel over details van de gesprekken, maar ook daarover worden de lippen stijf op elkaar gehouden.

Uit dat bericht moet blijken dat premier De Croo voor het einde van de week hoopt af te ronden. Daarbij zou sprake zijn van een protocolakkoord dat de financiële voorwaarden schetst. Nadien zou worden overgegaan tot een juridisch bindende, definitieve tekst. Het is overigens van belang dat Engie spoedig kan starten met de voorbereidende werken, om te verzekeren dat de beide centrales effectief draaien tijdens de winter van 2026-2027.

Aan die levensduurverlenging op zich zou een prijskaartje van 1 miljard euro hangen, gelijk te verdelen tussen de federale regering en Engie. De vergoeding voor de bijkomende tienjarige uitbating, zou worden vastgelegd via een gereguleerd tarief, dat moet toelaten de prijs van de investeringen te dekken.

Engie wil ook duidelijkheid over de kostprijs van de berging van het kernafval. Toen de Commissie voor de Nucleaire Voorzieningen enkele weken geleden bekendmaakte dat Engie 3,3 miljard euro extra aan nucleaire voorzieningen aan de kant moet zetten, daalde het aandeel van de energiegigant meteen met 6,5 procent. Volgens BFM Business zou de eindfactuur flirten met de 20 miljard euro. De krant De Tijd wijst vrijdag echter op  regeringskringen volgens wie het aan de onderhandelingstafel nog geen moment is gegaan over het exacte bedrag voor de maximumfactuur.