In de Wereldbeker staan bij de beloften slechts vijf manches op het programma. Na eerder zeges in Tabor en Maasmechelen stond er ook geen maat op Thibau Nys in Zonhoven. “Al ben ik er wel diep voor moeten gaan”, sprak hij na afloop. “Dit is geen gemakkelijke wedstrijd, je krijgt de zege hier niet zomaar cadeau. Deze zege is wel een opsteker na mijn mindere resultaten in Koksijde en Baal. Ik scoor nu drie op drie en er volgen nog twee manches, maar mijn voorsprong is zeer groot en je mag één wedstrijd missen volgens het reglement. Mogelijk schrap ik de laatste manche in Besançon, al ligt dat nog niet vast.”

De winst in Zonhoven is een ferm opsteker voor Thibau Nys na enkele moeilijke dagen. “Ik heb aan stoppen gedacht na Koksijde. Dit is een opsteker waar ik echt nood aan had”, gaf hij in Zonhoven toe. In het eigen Baal bij de Grote Prijs Sven Nys - de wedstrijd vernoemd naar zijn vader - finishte hij niet en in Koksijde kwam hij als 25e over de streep bij de profs. In Zonhoven kwam Nys junior weer boven water. Nochtans moest hij zichzelf herpakken na een tuimelperte in de iconische kuil.

Diep gezeten

Nys sukkelt met rugproblemen. Ook vorig jaar staken die de kop op. “Natuurlijk ben ik wel even kwaad geweest op mezelf. Ik heb mijn oefeningen wat verwaarloosd in de aanloop van dit seizoen en daar betaal ik de prijs voor. Nu besteed ik er wel volop aandacht aan, laat ik me voldoende masseren, doe ik stretchoefeningen en dergelijke meer. Ik kan mezelf op dit moment niets verwijten, maar ik had vlak voor het seizoen meer rugoefeningen moeten doen. Dat is een les die ik alvast meepak naar volgend jaar. Ik ben nog jong, elke dag leer ik bij.”

“Het is nu gewoon vervelend”, gaat hij verder. “Je kan er geen vinger op leggen wanneer ik wel of geen last ga hebben in een cross. Baal en Koksijde waren verschrikkelijk, vandaag gaat het wel goed.”

“Na Koksijde zat ik echt heel diep”, bekent hij eerlijk, “Ik was heel gedemotiveerd. Die rugpijn is om radeloos van te worden en ik heb even getwijfeld om mijn seizoen daar stop te zetten. Gewoon omdat ik het gevoel had dat het geen zin had om zo verder te crossen. Ik had het gevoel dat ik me beter op de weg kon focussen, op het voorjaar, want elk weekend dat ik nu ‘verkloot’ is wel een weekend dat ik kan gebruiken met het oog op het wegseizoen.”