Ze vraagt of ik al iets gebroken heb in mijn leven. “Mijn pink”, zeg ik. Omdat mama een beetje lomp tegen een zetel was gelopen, maar mama vond dat die zetel tegen haar was gelopen. En ook de grote rechterteen, toen mama met haar cafévoetbalploeg FC Pro Mille tegen het scheenbeen van de tegenstander schopte in plaats van tegen de bal. “En mama heeft ook haar hart gebroken”, zeg ik plechtig.