René en Robert wonen allebei in Hove, maar zijn geboren en getogen Berlaarnaars. De twee zagen het levenslicht op 17 januari 1928 in de Misstraat in Berlaar, waar ze ook opgroeiden. Nu werden ze officieel ontvangen in het gemeentehuis, al wisten ze dat niet op voorhand. De twee waren gelokt met een verjaardagsetentje in restaurant @Villam in Berlaar. Maar voor ze het wisten, zaten ze onder het Berlaarse wapenschild in de statige raadzaal.

“Wat een verrassing”, glunderden de twee. “Het is goed om nog eens in Berlaar terug te komen. We hadden niet verwacht dat we hier in de bloemetjes gezet zouden worden. Het moest niet, maar we zijn blij dat ze aan ons hebben gedacht”, zegt de tweeling.

Tot het vierde leerjaar gingen ze naar school in Berlaar-centrum. “Ik weet nog dat Robert op de eerste schooldag is gaan lopen. De juf had geen tucht en toen de deur openging van de speeltijd, liep hij weg. In de kleuterschool bij de nonnetjes hebben we dat ook eens gelapt. Robert hebben ze toen kunnen pakken, mij niet”, vertelt René.

Als kind waren ze altijd bij elkaar. “We zijn grootgebracht in een boerderij in de Misstraat, waar we twee grote bouviers hadden. We hebben natuurlijk heel veel tijd doorgebracht samen. Ook als we ouder werden, waren we onafscheidelijk. Het ging zo ver dat we op dezelfde dag getrouwd zijn en dat we op dezelfde school zijn gaan werken als onderwijzer, namelijk de Rodenbachschool in Hove.”

Dubbele directeur

Robert werd er zelfs directeur. Maar wie voor het eerst op de school langskwam, kon wel eens voorhebben dat je meneer directeur dubbel zag, want de twee broers leken als twee druppels water op mekaar. “Als ik dubbele afspraken had, dan gebeurde het zelfs dat ik me door hem liet vervangen. Dat zagen de mensen toch niet. Als directeur moet je soms ook de mening van je leerkrachten vragen, maar aan René vroeg ik niets. Ik wist toch altijd wat hij dacht”, zegt Robert lachend.

René en Robert hebben ondertussen respectievelijk drie en zes kinderen, vijf en zeventien kleinkinderen en een en veertien achterkleinkinderen. “Ook nu zijn we nog constant samen. We zijn mekaar nooit beu. Het is echt fijn om een broer te hebben die tegelijk ook je beste vriend is. Of er dan echt niets is dat we alleen hebben gedaan? Niet echt”, lachen de twee.

Mount Everest

Al komt er toch nog iets boven. “Robert heeft twee keer de Mount Everest beklommen, tot op de top. Daar was ik niet bij. Maar dat is niet erg, op een foto zou je het verschil toch niet gezien hebben. Ik heb dan weer tot mijn negentigste getennist, zonder mijn broer. Je ziet, er zijn toch nog verschillen”, aldus René.

Van burgemeester Walter Horemans (CD&V) ontvingen ze enkele geschenken, zoals een Berlaars beertje, chocolaatjes en andere aandenkens. “We wonen al lang heel gelukkig in Hove, maar Berlaar blijft onze heimat. Het was heel plezant om hier nog eens terug te komen”, zeiden ze bij het afscheid.

De twee zijn nog in relatief goede gezondheid en hopen op nog veel leuke jaren samen. Na de huldiging op het gemeentehuis ging de familie zoals gepland nog verder naar het restaurant.