Lokeren 2023 lijkt de geschiedenis in te gaan als het BK van de wisselgate. Het was toch een bizar beeld in het tentje na de finish dat Laurens Sweeck je niet gelukwenste. Jullie zijn toch twee ex-ploegmaten?

“Ik vind het jammer dat hij niet kon toegeven dat ik verdiend won en dat hij net iets minder was. Al hoeft hij dat natuurlijk niet te zeggen. Ik snap wel dat Laurens bij het binnenkomen van het tentje onmiddellijk na de finish te zwaar ontgoocheld was. Ik denk dat je ook groots moet zijn in de nederlaag, maar ik begrijp zijn teleurstelling wel op het moment zelf. Hij wou even graag die titel.”

“Volgens mij is er niet echt veel gebeurd in die zone. Eerst was er geen box meegedeeld. Vandaar dat we op het einde stonden. Daarna heb ik doorgekregen dat mijn box nummer vier was. Mijn entourage was dan nog zo goed om van box te veranderen. En dan zijn er enkele akkefietjes die niet moedwillig waren, hoor. Het kan wel gebeuren dat de fietsen eens aan elkaar blijven haken. Ik denk niet dat er iets fouts is gebeurd. Ik blijf erbij dat die incidentjes niet koersbepalend waren. Iedereen heeft zijn mening en mag zijn mening daarover hebben. Mijn mecanicien deed niets met opzet. Die mensen uit mijn familie offeren zich elk weekend op om belangeloos met mij naar de cross te gaan. Ik vind dat heel erg voor hen wat ze allemaal te lezen kregen. Daarmee sluit ik die commotie van zondag af.”

Heb je achteraf nog met Laurens Sweeck gepraat?

“Ja, ik zag hem in de antidopingcontrole. Daar was hij heel vriendelijk. Alleen naar de media toe ging hij er zwaar over. Daar hebben we wél nog rustig gebabbeld over de volgende weken en over het gewone leven van elke dag. We komen eigenlijk altijd goed overeen. We zijn van hetzelfde jaar en crossen al heel ons leven tegen elkaar. Hij gaf daar ook wel toe dat ik op het einde van de cross beter was. Ik denk ook niet dat er nu iets in onze relatie zal veranderen. Over drie weken proberen we samen de wereldtitel voor ons land binnen te halen.”

Zie ik het juist? Een Belgische titel laat zich zwaarder vieren dan een Europese trui?

“Het was een heel leuke avond. Eerst werd er uitgebreid met de ploeg gevierd in ‘t Hofstedeke in Hamme, daarna trok ik naar mijn supporterscafé Markt 17 in Wetteren… Ik heb wat pinten gedronken, tot op het moment dat ik besefte dat het genoeg was, want er wachtte een nieuwe cross. Het was al tegen de klok van drie uur aan toen ik in bed dook. En om twintig voor zes was ik al op, want mijn vrouw, zoontje en mijn schoonmoeder vertrokken al naar Spanje. Ik ben dan maar ook opgestaan en hielp de auto laden. ”

Waarom viert dat intenser?

“Ik vind dit een nóg mooiere trui. Zonde dat ik er ten vroegste volgend jaar in november eventueel mee kan rijden. Omdat Otegem geboekstaafd staat als de revanche van het BK kreeg ik van de UCI uitzonderlijk de toelating om tijdens de opwarming met de driekleur te rijden.”

“Het was ook een heel mooi duel met Laurens. Zo’n titel is nog zoveel mooier als je zelfs tot op honderd meter van de meet niet eens weet of je nationaal kampioen zult worden.”

Europees én Belgisch kampioen: ben je daarmee officieel ‘the best of the rest’?

“Ik had voor de aanvang van dit seizoen nooit kunnen dromen dat het zo zou lopen. De eerste prioriteit van deze winter was voor mij de contractverlenging. Ik lig nu vast tot einde 2025. “Of ik the best of the rest ben? Iedereen heeft een beetje zijn periode gehad. Mijn ploegmaat Eli Iserbyt was in het begin bijna onklopbaar. Dan heeft Laurens even overgenomen met de Beekse Bergen en zo. En sinds het EK ben ik wel een beetje de man geweest op de crossen die Wout, Mathieu en Pidcock niet rijden. Dan probeerde ik de koers naar mijn hand te zetten. In Lokeren was het al mijn zesde zege. Dat is héél véél voor mij.”

Welke dromen heb je nog?

“Ik wil ooit wel nog eens wereldkampioen worden. Laat ons duidelijk zijn: in Hoogerheide is het alles voor kopman Wout van Aert. Voor hetzelfde geld zijn die twee (Van Aert en Van der Poel, red.) daar direct weg. Of ze rijden elkaar echt in de vernieling. Dan denk ik dat er voor mij ook mogelijkheden komen, maar enkel op voorwaarde dat Van Aert een slechte dag heeft. Anders niet. Dan maak ik er een mooie strijd van om de derde plaats. In een cross kan iedereen fouten maken, maar dat WK is nu nog even toekomstmuziek. Na Otegem vlieg ik naar Spanje, waar ik goed probeer te trainen in functie van het WK in Hoogerheide en de Wereldbekercross van zondag in Benidorm.”

Je ploegbaas Jurgen Mettepenningen zegt dat je een winnaar bent geworden. Heeft het ermee te maken dat je papa van Arthur bent geworden?

“Misschien wel. Onder de week heb ik nu meer rust. Ik word niet langer elke dag, elk moment geconfronteerd met de cross. Ik ben nu ook bezig met het gewone leven. Dat geeft me ook veel rust, al heeft mijn vrouw veruit de zwaarste taak thuis. Als dan nog de uitslagen volgen, dan gaat alles toch wat meer vanzelf. En het is toch leuk als je dan je zoontje kunt meenemen op het podium.

Is je beste crosseizoen als prof alleen maar aan je vaderschap toe te schrijven?

“Het is een beetje alles samen. Dit jaar pak ik net iets anders de trainingen aan. Ik train net iets meer volume. Qua leeftijd zit ik ook op mijn top. In de zomer heb ik geprobeerd om zo lang mogelijk mee te doen voorin. En niet langer alleen om kilometers te doen. Dat maakt me ook wel sterker.”