“Ik heb zondag in Lokeren een mooie koers gereden”, oordeelt Geeraerts. “Die dertiende plaats is zonder meer goed te noemen. Ik heb alles uit mijn benen geperst wat er inzat en heb een erg regelmatige wedstrijd kunnen rijden zonder daarbij op fouten te worden betrapt. Maandag, in Otegem, surfte ik verder op dezelfde golven van vlotheid. Dat ik een van de beteren was van het ganse veld werd aan de streep beloond met een zeventiende plaats algemeen, goed voor de notering van vijfde beste jongere.”

“Die twee wedstrijden na elkaar bleek een goede combinatie. Temeer daar er nog meer had ingezeten, zo ik sneller had kunnen aansluiten bij de voorliggers. Nu heb ik veel te lang alleen moeten fietsen, hetgeen op de lange stukken toch veel krachten kostte”, legt hij uit.

Op twee paarden wedden

Maar net nu de tijd rijp lijkt om te oogsten, heeft Ferre Geeraerts nog slechts twee opdrachten in het veld op het programma staan: de cross van Zonnebeke komende zaterdag en de U23-cross van het weekend nadien in Hamme. Betreurenswaardig, maar begrijpelijk. “Zoals je weet, wed ik voorlopig nog altijd op de twee paarden; namelijk het veld en de weg”, zegt hij. “In laatstgenoemde discipline gaat daarbij mijn bijzondere aandacht uit naar het tijdrijden. Twee belangrijke confrontaties kondigen zich al vroeg op het seizoen aan. Op 29 april wordt er voor de provinciale titel gestreden, op 1 mei al voor de nationale. Onbegrijpelijk dat die twee kampioenschappen zo snel na elkaar worden georganiseerd. Was er dan geen andere mogelijkheid?”

“Zelf geef ik de voorrang aan de Belgische titelstrijd waaraan deelname geen verplichting is, terwijl provinciaal dat wel is. Er zit bijgevolg niet anders op dan dat PK af te werken met de handrem op”, besluit Geeraerts.