Wat ze wél zien bij Club, is dat er een patroon optreedt. Wanneer een (zure) gelijkmaker valt, ruikt de tegenstander bloed en komt blauw-zwart onder druk. “Een mentaal probleem? Dat denk ik niet per se, maar na die 1-1 voel je dat de hoop opflakkert bij STVV. Dat is nu constant het effect dat zo’n gelijkmaker heeft op onze tegenstanders”, zucht Vanaken. “Als ze hun momenten krijgen, pakken ze die meteen. Vroeger maakten we ze af, en dat gaat op dit moment moeilijk”. Dat vindt ook Meijer, die ook geen woorden vond voor de situatie van Club Brugge. “Een gebrek aan vertrouwen is er niet. Er zit zoveel kwaliteit in onze kleedkamer. Ja, we geven opnieuw een doelpunt weg. Maar als we dan ook meteen punten verliezen, wil dat ook iets zeggen. Het is een geheel.”

Zo blijft er hoogspanning bij Club, waar Scott Parker nog steeds niet kon winnen. Odoi, die de voorkeur kreeg op Mechele, legde de vinger op de wonde. “Onze teleurstelling is er omwille van het resultaat, maar vooral over de manier waarop we die tweede helft hebben aangevat. In plaats van voor die tweede goal te gaan, zijn we de bal een beetje beginnen rondtikken. En dan weet je dat er altijd iets kan gebeuren.” Zo blijft het wachten op de Brugse déclic. “We moeten afstappen van die spanning en gewoon ons ding doen”, aldus Vanaken. “Voetballend zijn we beter en we spelen goed onder de pressing uit. Maar we moeten meer creëren. En onze momenten pakken.”

(jve)