De echt grote namen, waaronder de Grote Drie, geven de voorkeur aan de wereldbekermanche van zondag in Benidorm. Daarom waren Tim Merlier en gravelkampioen Gianni Vermeersch de vedetten. Ook omdat Gerben Kuypers lastminute verstek moest geven.

Merlier en Vermeersch namen wel niet de vlotste start. Die was weggelegd voor Ryan Kamp en Lander Loockx, die al snel het tempo vooraan ging bepalen. In de tweede ronde voegden Daan Soete en Tim Merlier zich wel bij die twee. Een viertal op kop in Zonnebeke.

Halfweg koers bleven Kamp, Loockx en Merlier over als de gretigsten van het pak. Al zat een trosje renners met onder andere David Van der Poel en Vincent Baestaens niet ver weg.

Ferdinande springt naar voren

Nadat die laatste een poging ondernam om de rest op afstand te rijden, was het de beurt aan Anton Ferdinande. De minst bedrijvige achtte zijn moment gekomen, al duurde dat wel niet lang. Ryan Kamp nam opnieuw de bovenhand. Vergeleken met de vrouwencross was er hier véél meer spektakel.

De Nederlander raakte niet alleen weg en kreeg Merlier en Van der Poel andermaal bij zich. Het was dan uiteindelijk Merlier die het beslissende gat kon creëren. De man van Soudal-Quick Step had na verloop van tijd 15 seconden voor op de achtervolgers, waar ook nog Baestaens bij was gekomen.

In de laatste ronde leek het alsof de snelle man op de weg met een lekke band rondreed, maar de West-Vlaming had voldoende marge op de anderen en ging voor de zekerheid nog eens langs de materiaalpost. Merlier volgt op de erelijst Mathieu Van der Poel op. Diens broer David bolde als derde over de meet, na zijn landgenoot Ryan Kamp.

“Conditie is goed, maar technisch moet het beter”

De laatste zege van Tim Merlier in het veld dateerde al van 2014, in het Duitse Rhein-Neckar. Zaterdag mocht de tweevoudig Belgisch kampioen op de weg nog eens het zegegebaar maken.

“Op technisch vlak heb ik vandaag heel wat steken laten vallen”, pufte Merlier na afloop. “Ik kon gelukkig mijn kracht kwijt op dit zware parcours. Ik slaagde erin net voor de laatste ronde een gat te slaan en daarna bleef ik foutloos. Het is al een tijdje geleden dat ik nog eens won.”

“Ik had al eens geprobeerd om aan te vallen maar ik reed me kort daarop vast in de blubber waardoor ik weer werd opgeslokt door de groep”, ging Merlier verder. “Ik kreeg ook nog eens af te rekenen met een weerbarstig zadel dat plots aan het kantelen ging. Het zat op bepaalde momenten niet mee. Ik moest me kalm houden en kijken wat de rest ging ondernemen. Ik reed wel goede lijnen maar bij elke tempoversnelling moest ik inhouden in de bochten.”

In de laatste ronde kwam de renner van Soudal-Quick Step wel goed uit de verf. Dat gaf vertrouwen. “Als ik deze cross nu niet had gewonnen, ging ik ook niet in zak en as zitten. In een veldrit moet je conditioneel in orde zijn om mee te strijden voor de zege. Ook al is het deelnemersveld dan niet erg sterk. Ik moet nog wat schaven aan mijn techniek, maar dit zorgt voor extra vertrouwen”, besloot Merlier.