Het moest en het zou zaterdag gebeuren tegen Drongen, maar opnieuw moest Rumbeke met lege handen en hangende pootjes afdruipen. Aan goede wil en inzet geen gebrek, maar als in de zone van de waarheid de scherpte ontbreekt, dan wordt het een onmogelijk verhaal.

“Het behoud afdwingen wordt moeilijk, maar niet onmogelijk”, reageert Geert Broeckaert. “Er zit niets anders op dan te blijven knokken. Ondanks onze weinig rooskleurige situatie ben ik fier op mijn jongens. Ze geven alles wat in hun macht ligt, maar we kunnen helaas niet naast de feiten kijken. Voor de zoveelste keer dit seizoen zal ik deze week mijn handen vol hebben om de ontgoocheling bij mijn spelers weg te werken. De jongens leggen er tijdens de match hun kop voor, maar worden er niet voor beloond. Gebrek aan inzet kan ik hen alleszins niet verwijten.”

“Tegen Drongen hadden we voortdurend de bal, maar kansen versieren en die afwerken, gaat bij ons o zo moeilijk”, vervolgt de trainer. “De bezoekers mikten één keer tussen ons doelkader, maar het was wel prijs. Naast een krappe kern missen we scherpte en creativiteit. Of de promotie een vergiftigd geschenk was? In geen geval. Als je de kans krijgt om in derde afdeling te voetballen, dan moet je die met twee handen grijpen. Je kan er als ploeg alleen maar beter van worden. Sommigen hebben ons misschien al veroordeeld, maar zo snel laten we de armen niet zakken. We gaan er alles aan doen om het behoud te verzekeren. Als het dan toch niet zou lukken, dan herbeginnen we volgend seizoen opnieuw in eerste provinciale om een prijs in de wacht te slepen. Meedoen om de hoop te vullen, is niet aan mij besteed.”

Hekel aan verliezen

Met zondag de verplaatsing naar Kalken, een van de beter voetballende ploegen uit de reeks, wacht Rumbeke opnieuw een moeilijke opdracht. “In ons geval bestaan er geen gemakkelijke matchen, maar het is en blijft voetbal”, zegt Geert Broeckaert. “Hoe ik omga met de situatie? Wat denk je? Ik ben een winnaar en heb een gloeiende hekel aan verliezen. Als trainer sta je er mee op en ga je er ook mee slapen. Je zoekt naar oplossingen, maar die liggen niet meteen voor de hand. Creativiteit en efficiëntie krijg je er niet zomaar ingeslepen. Precies omdat we zo weinig scoren, komt alle druk op onze defensie te liggen. Van zodra we op achterstand komen, weten de jongens achteraan ook dat het moeilijk wordt om iets te oogsten. Omdat we vorig seizoen met het spelen van de eindronde zo lang bezig waren, kwamen we te laat op de transfermarkt om onze kern een aanvallende injectie te geven. We zullen het dus moeten doen met de middelen die voorhanden zijn, Maar wees er maar zeker van, we zullen blijven vechten tot de laatste snik.”