Het leek erop alsof Varsenare tegen Veurne orde op zaken wou stellen na de mindere periode, met de 1-0-nederlaag bij buur en rode lantaarn Jabbeke als dieptepunt. “Zo kun je het stellen”, beaamt T1 Stefaan Ameel. “Iedereen had er ontzettend veel zin in. Verlies niet uit het oog dat tussen de 0 op 12 drie keer een 1-0 nederlaag schuilde. Op de sleutelmomenten zat het gewoon niet mee en misten we onze kansjes. Tegen Veurne leidden we aan de rust al met 5-0. Je kunt je voorstellen hoe groot de ontlading na afloop bij 8-0 was.”

Bovendien lieten liefst zeven verschillende doelpuntenmakers (Beernaert, Bekaert, Pieter Geldof, Janssen, Butaye, Delcampe en De Lille) zich opmerken, alleen Kiron Beernaert scoorde twee keer. “Mijn jongens verdienden die ruime zege, want ook bij 5-0 aan de rust was hun honger niet gestild”, vervolgt Ameel. “Bovendien waren het stuk voor stuk knappe doelpunten na uitgespeelde kansen. Je voelde de storm zo aankomen. Na de vroege 1-0 volgde dadelijk de 2-0 en de bezoekende motor viel helemaal stil. Bij ons was iedereen zonder uitzondering top.”

Toch ontbraken een paar vaste namen op het appel, zoals de geblesseerde Jorre Decleer en studenten zoals Jerzy Mestdagh. “Studies genieten altijd voorrang”, zegt Ameel, die beseft dat volgende zondag op WS Lauwe een zware affiche wacht. “Thuis werd het een aantrekkelijke partij die we met 2-0 wonnen. White Star ontpopte zich sindsdien tot een sterk team dat meedoet voor de prijzen. Zij behoren tot het kransje clubs dat nationaal voetbal ambieert, terwijl wij ons eerst willen bewijzen in eerste provinciale. Als we drie of vier seizoenen na mekaar de linkerkolom halen, kan daar een eerste woordje over gebabbeld worden. Nu is promotie niet aan de orde. We zijn niet de vereniging die gekke toeren uithaalt.”