“Na een jaartje bij Rumst heb ik me op mijn zevende aangesloten bij KV Mechelen”, begint Ben Hammou zijn verhaal. “Ik ben er tot bij de beloften blijven voetballen. Toen ik groeiproblemen kreeg, is het daar eigenlijk al bergafwaarts beginnen te gaan. Uiteindelijk zag ik geen echte kans om bij KV Mechelen door te stromen naar de eerste ploeg. Een trainer die dat jaar van KV Mechelen naar Lierse Kempenzonen ging (ex-profvoetballer Michael Nnaji, red.) heeft me toen meegenomen naar het Lisp.”

Bij Lierse begon Ben Hammou aanvankelijk bij de beloften, maar lang zou dat niet duren. “Alles was daar nog vrij nieuw, aangezien de club nog maar een jaar oud was. De mensen hebben mij toen meteen op het hart gedrukt dat de kans erin zat dat ik vrij snel zou doorstromen naar de eerste ploeg, afhankelijk van hoe ik presteerde. Ik zat uiteindelijk amper een kleine week bij de beloften toen ik mocht aansluiten bij de eerste ploeg. We zaten toen nog in de voorbereiding. Niet veel later had ik plots enkele wedstrijden in de hoogste amateurklasse op mijn teller staan. Na mijn debuutseizoen zijn we naar 1B gepromoveerd. Daartussen is er wel het een en het ander gebeurd. Er hadden enkele ploegen interesse getoond, omdat ik een jonge speler was die al vrij vroeg was komen piepen. De verleiding was er, want ik dacht toen dat ik er al was.”

Testen in Zwolle

En zo ging Ben Hammou op een bepaald moment testen bij het Nederlandse PEC Zwolle. “Er zijn bepaalde afspraken gemaakt tussen mijn toenmalige makelaar en de club, maar achteraf bleek tachtig procent van wat er aanvankelijk was afgesproken niet in orde. Toen ik ging testen, zat de eerste ploeg van Zwolle bijvoorbeeld op winterstage in Spanje, er waren hooguit vijf belofte-spelers aanwezig. Niet echt handig voor een proeftraining. Uiteraard had ik Lierse Kempenzonen op de hoogte gesteld van de interesse van PEC. Ik wil die kans niet laten gaan, had ik gezegd. Je moet weten dat ik in die tijd geen profcontract had in Lier, zelfs geen semiprof-contract. Ik kreeg enkel winstpremies. Door alle miscommunicatie is het uiteindelijk niets geworden in Zwolle, waardoor ik terugkeerd ben naar Lier. Mijn testperiode had helaas een kleine botsing doen ontstaan tussen mij en de club. Nadien had de club geen vertrouwen meer in mij en is het bergafwaarts gegaan.”

Op een bepaald moment belandde Ben Hammou op het Lisp zelfs terug bij de jeugd. “Via de beloften kreeg ik uiteindelijk wel een nieuwe kans bij de eerste ploeg van nieuwe trainer Tom Van Imschoot, die na de promotie naar 1B werd aangesteld. Hij had van de club gehoord wat er allemaal gebeurd was, maar wilde me een nieuwe kans geven. Ik heb die van hem gekregen, maar heb die helaas niet volledig benut. Ik heb in 1B nog enkele wedstrijden mogen meedoen, maar veel stelde het allemaal niet voor. Als je eens vijf minuten mag invallen, kun je jezelf natuurlijk niet tonen. Op het einde van het seizoen werd mijn aflopende contract dan ook niet verlengd. Blijf hard werken, en probeer ergens anders aan de bak te geraken. Dan zien we jou snel terug, want de voetbalwereld is klein, zei Van Imschoot tegen mij.”

Werken als leverancier

Alleen zag de linksbuiten het zelf niet meer helemaal zitten. “Bovendien stond ik ook financieel niet sterk, want bij Lierse Kempenzonen had ik niet veel verdiend. Ik woonde toen nog bij mijn ouders, maar op die leeftijd zoek je toch een beetje je eigen portemonnee. Ik heb er toen voor gekozen om te gaan werken als leverancier. Dat wilde ik combineren met voetbal, maar aanvankelijk kwam dat er niet van. Alle voorstellen die ik in het jaar na Lierse Kempenzonen kreeg, blokte ik af. Ik heb het weleens geprobeerd bij Racing Mechelen, maar na één training heb ik bedankt. Ik vond er geen plezier in. Zo bleef ik een jaar zonder club. Ik ben wel gaan zaalvoetballen, waardoor mijn conditie er uiteindelijk toch niet helemáál aan was.”

Manito Garcia, een ex-ploegmaat van Ben Hammou, bracht de Mechelaar op een dag in contact met spelersmakelaar Yasine Vande Wiele uit Rotselaar. Hij bracht de carrière van Ben Hammou weer in een stroomversnelling. Toen Vande Wiele hoorde dat Olympia Wijgmaal een speler op zijn positie zocht, zorgde hij voor een match. “In eerste instantie zag ik het niet echt zitten om naar Wijgmaal te gaan. Ik had altijd op een hoog niveau gespeeld, ook bij de jeugd. Om dan te gaan zakken... dat is toch moeilijk. Maar uiteindelijk had ik een jaar niets gedaan, en Yasine overtuigde me van het feit dat het goed was om eens twee stappen achteruit te zetten. Na twee à drie trainingen begon het te vlotte, en dan ben ik er volledig voor gegaan”, aldus Ben Hammou, die al gauw opnieuw de interesse uit het profvoetbal opwekte. “Het voetbal in derde afdeling is harder, fysieker. In het begin had ik het daar een beetje moeilijk mee, maar dat is snel gebeterd. Ik doe nu mijn best bij Wijgmaal en kijk naar hoe het kan uitdraaien. Misschien is het op het einde van het seizoen al het uitgelezen moment om een stap hogerop te zetten, maar als ik hier uiteindelijk nog een seizoen langer blijf: geen enkel probleem. Ik heb het hier naar mijn zin.”