Jan Auman

Na ruim dertig jaar regiojournalistiek durf ik stellen dat ik Schoten goed ken. Maar van dit privéwedstrijdbad – een lokaal unicum met afmetingen van 25 bij 3 meter – wist ik het bestaan niet af. Om de olympische sfeer in de mooie tuin in wijk De Zeurt compleet te maken, hangt er ook nog een officiële wedstrijdklok aan de achtergevel. Die registreert minutieus de tijden van Dave en zijn trainingsmaatjes wanneer ze weer eens baantjes aan het trekken zijn onder toezicht van hun persoonlijke trainer Steven Hermans.

Het typeert het DNA van Dave Witteboon, zoals ook het pas verschenen boek over dit sportbeest (gedeeltelijk) heet. Want even gedreven als deze Schotenaar zich nu voorbereidt op het WK zwemmen bij de masters, dat in augustus georganiseerd wordt in het Japanse Fukuoka, en het breken van enkele nationale zwemrecords, zo fanatiek slooft hij zich al sinds zijn kinderjaren uit.

Dat Witteboon voor mij en wellicht ook voor u tot dusver een onbekende naam is gebleven, heeft te maken met de sporttak waarin hij tot voor enkele jaren heeft uitgeblonken: waterpolo. Kenners noemen de recordinternational (220 caps) nochtans de allerbeste speler die ons land gekend heeft.

Koningin Astridbad en Maccabi

Dave is van joodse afkomst – zijn grootouders werden door de nazi-bezetter naar de concentratiekampen gevoerd – en groeide op in Wilrijk, later Berchem. “Ik leerde als driejarige zwemmen in het inmiddels gesloopte Koningin Astridbad in de Antwerpse Nerviërsstraat”, gaat Dave terug naar zijn eerste slagjes. “Zoals veel joodse kinderen sloten mijn ouders ook mij aan bij de zwemclub van Maccabi, maar later zou ik als waterpolospeler uitkomen voor diverse Antwerpse teams zoals AZC, naast heel wat andere binnen- en buitenlandse clubs”, vertelt David op zijn terras met het ietwat surrealistische uitzicht op zijn eigen trainingsbad.

“Ik heb zoals bijna alle jongens ook even gevoetbald, bij Berchem Sport, maar de zwemmicrobe was hardnekkig. Ik bleef als elfjarige drie keer per week naar het zwembad trekken om te zwemmen en waterpolo te spelen. Als veertienjarige maakte ik al mijn debuut in de eerste ploeg. Ik was toen nog een mager boontje, maar wel groot. Ik zou uiteindelijk 1,92 meter worden.”

Trainingsijver

Dave Witteboon is een gezonde man. Maar in de plaats van om de tien seconden aan seks te denken, denkt hij naar eigen zeggen al zijn hele leven even frequent aan sport. Mede dankzij die haast maniakale passie om zichzelf beter te maken en zijn grote trainingsijver evolueerde de goud- en juwelenhandelaar met winkel in de Nationalestraat uit tot een topspeler in de nichesport waarvan hij het uithangbord is.

“Naast die fysieke slagkracht heeft Dave altijd een sterk spelinzicht gehad en als snelle denker bezit hij ook de gave om een wedstrijd tactisch te beslechten in het voordeel van zijn team”, getuigt Jan Brys, medeauteur en jarenlang verslaggever over waterpolo voor Gazet van Antwerpen. Ook andere sportkampioenen zoals basketter Ronny Bayer, zwemcoach Ronald Gaastra, wielrenner Hedwig Van Hooydonck en triatleet Marc Herremans spreken met veel ontzag over Dave.

Begin vorige eeuw behaalde België in het waterpolo vier keer zilver en twee keer brons op de Spelen, maar daarna daalde het niveau, ondanks de inspanningen van Dave Witteboon. “Mijn droom om ooit met het nationale team te strijden voor een olympische titel heeft er jammer genoeg nooit ingezeten. Maar ik mag trots zijn op mijn waterpolopalmares met zeven titels in verschillende leeftijdscategorieën en behaald met meerdere teams, tot in Nederland toe.”

Hevige rugpijnen deden Dave Witteboon enkele jaren geleden besluiten om zijn waterpolomuts aan de haak te hangen. Sindsdien fietst, loopt en zwemt hij nog even intensief, bezeten als hij is door het geloof dat je mits gericht trainen je prestaties kan blijven verbeteren, ook op bijna zestigjarige leeftijd. De bouw van een eigen trainingsbad anderhalf jaar geleden past in die strijd die nooit zal ophouden.

“Momenteel heb ik de Belgische masterrecords op de 400, 800 en 1500 meter vrije slag in het vizier”, vertelt Dave nog voor hij het weliswaar verwarmde water inspringt bij een buitentemperatuur van 4 graden Celsius. “Ik ben een geboren winnaar en zal teleurgesteld zijn mocht ik daar niet in slagen dit jaar. Mijn dochter Talissa heeft duidelijk ook het Witteboon-DNA. Zij is een ruiter en met haar stal Witteboon in Loenhout even gedreven bezig als ik. En zonder de steun van mijn lieve vrouw Carolina was ons dit natuurlijk allemaal niet gelukt.”

Dat Dave Witteboon in dat sportlijf van hem niet alleen een sterk, maar ook gouden hart heeft, bewijst het feit dat de atleet uit Schoten de opbrengst van de verkoop van het boek over zichzelf en de waterpolosport zal overmaken aan To Walk Again, het levenswerk van vriend en topsporter Marc Herremans.

Waterpolo DNA van Dave Witteboon, uitgegeven door Sportumi, 200 bladzijden, te koop in lokale boekhandel en via website Boeken.café